دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد456

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد456

 

من بسیاری از آدم ها را چون سیگار دیدم؛یکدیگر را می کشند،لذت می برند ،دود می کنند،تمام می کنند و آن گاه یکی دیگر را...

من زندگی را باغی دیدم که با عشق بهار می شود و با امید،مشکبار. اگر مشغول دل باشی،اسیر دل مشغولی نمی شوی.
بیشتر "غصه های احتمالی"نتیجه"قصه های خیالی" است؛پس بدان اگر «فرهاد» باشی همه چیز« شیرین» است.

من در این شهر کودکان را دیدم که دنیا را به بازی می گیرند،اما چون بزرگ می شوند،بزرگان شهر آنان را به بازی هم نمی گیرند.بزرگان سرنوشت همه را نوشته اند و تار و پودشان را با اطاعت سرشته اند.

من انتخابگری مردم توسعه نایافته را چون بستن دکمه پیراهن دیدم؛اولی را که اشتباهی ببندند،تا واپسین دکمه را با ناآگاهی می بندند. بنابراین باید چشم ها را گشود و نخستین گام را با آگاهی پیمود.

من هدف نهایی از سرودن بسیاری از اشعار و نشر افکار را کوششی دیدم آگاهانه تا سری بزرگ را بر روی تنه انسان‌های کوچک قرار دهند؛ پس چندان جای تعجب نیست اگر نتیجه نمی‌بخشد! (با الهام از سخن آرتور شوپنهاور) 

ادامه دارد...

                            شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد455

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد455

من انسان ها را چون درخت خشک در زمستان دیدم،اینان می توانند هم چشم به راه بهاری دلپذیر باشند و هم منتظر تبر هیزم شکنی پیر.

من رشد و رویش گل ها و ریاحین را در ریزش باران تند دیدم، نه غرش بوران تندر. بنابراین دانستم رشد و رویش ذهن ها و استعدادها بر اثر استدلال های خردپذیر است، نه فریادهای تحقیر و تکفیر.

من یک قلب پاک و عقل دراک را از همه معابد،مساجد و کلیساها مقدس تر دیدم.

من یک انگیزه دل گرمی را بهتر از هزار آمیزه سرگرمی دیدم.

من زیان سبز درخت را آموزگاری پویا و معلمی گویا دیدم؛ پیش از این که شاخسارانش نور را ببینند،ریشه هایش تاریکی را تحمل کرده اند؛یعنی برای رسیدن به نور آگاهی از دهلیزهای سیاهی باید گذشت. 

ادامه دارد...

                            شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد454

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد454

من خردمند را کسی دیدم که از تجربه ها پند گیرد و از رویدادها گزند نپذیرد.

من گردنکشانی را دیدم که بر گردن ها یوغ نهادند و از گردنه ها فروغ را ربودند. گردن ها را با شمشیر زدن به که اسیر کردن.

من چون فرصت باهم بودن با دوستان دوست داشتنی را محدود دیدم،کوشیدم نامحدود دوستشان بدارم و با همه وجود حرمتشان را پاس دارم.

من مردی را دیدم که در اثر فریبندگی وساوس و برای ورود به کتاب رکوردهای گینس به جای پرورش از بن، به رویش ناخن پرداخت.بناراین دانستم وقتی که در وجود انسان قابلیتی برای اثربخشی بر جهان بشری نباشد،به سویی سر و به هر سرایی در می زند تا سری در بین سرها درآورد.

من یعقوب را معلمی لایق و آموزگاری عاشق دیدم. او به من آموخت که چشم اگر یوسفش را نبیند،کور باشد،به که پرنور.

ادامه دارد....

                            شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد453

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد453

   

 

من یکی از سخت ترین لحظات زندگی را لحظه ای دیدم که کسی کوچکت کند،که بزرگش کرده ای !

من انگیزه بخشندگی را نه تنها در توان مالی،که در همت عالی دیدم. سینه را باید گسترش داد ،نه اندوخته های زرینه و سیمینه را.

من تفکر انتقادی در سیمای هنر را در به خدمت گرفتن ذهن جلوه گر دیدم.

من شهری سراسر اسیر انجماد را قابل زیست تر دیدم از جامعه در سلطه بیداد. آن با گرمای محبت ،آب می شود و این با مدارای مودت ،عذاب.

من دریا را در رویای آبی هر قطره مواج دیدم و جنگل را در خواب سبز هر درخت متبلور یافتم....و این سیر وصال است و مسیر کمال .

ادامه دارد...

                                      شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد452

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد452

 

 

 

من مدیرانی را دیدم که همه دردها را با حرف درمان می کردند. حرف درمانی تنها نسخه ای بود که دردهای امروز را با داروهای فردا درمان می کرد.

من روزگاری را دیدم که مردم حیات را در تحمل حقارت و زنده بودن را در تنگ اسارت می دیدند.

من جنگلی سبز را در رویای کودکی دیدم که ناباورانه انهدام جنگل را در دنیای واقعی می نگریست و بر درک نارسایی بزرگسالان می گریست.

من در مسابقه بین شیر و آهو،بسیاری از آهوها را برنده دیدم؛زیرا شیر برای کسب نان می دود و آهو برای حفظ جان.

من در منطقه سرب و سراب،منطق قاب و نقاب را دارای برنده ترین سلاح و داننده ترین صلاح دیدم.

ادامه دارد... 

                                شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد451

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد451

 

 

من مردمی را دیدم که دست های بهره کشی از شیب استثمار و نشیب استحمار را از فراز قله ثروت به سوی فرود دره عسرت دراز کرده بودند .هر کس خون فرو تر از خود را می مکید و به فراتر از خود می بخشید!!

من انسان را در اسارت ماشین و انسانیت را در حقارت ماشینیسم دیدم. ماشین آمده بود تا در خدمت بشر باشد،نه شر؛اما چنان فربه شد که سازنده خود را بلعید و اندیشه اش را خرید.

من مردمی را دیدم که سیمای انسان را در قاب تحقیر و انسانیت را در نقاب تصویر می نگریستند. مانایی را در«من» و زیبایی را تنها در «تن» می دانستند.

من مدیرانی را دیدم که مدعی بودند«شیفته خدمت اند،نه فریفته قدرت»؛ اما یاخته یاخته وجودشان وابسته به میز قدرت و مهمیز دولت بود.

من در این شهر جعبه جادویی و نظام هیاهویی را دیدم که همه مخاطبان را مرید و شهروندان را عبید می خواست. ره آورد اینان برای دهن ها،دروغ بود و برای گردن ها،یوغ.

ادامه دارد...

                                    شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد450

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد450

 

من به عمر کوتاه خود استادانی آگاه را دیدم که غنچه های فردا در سخن امروزشان شکوفا بود.آنان فراتر از مکان را می دیدند و فراتر از زمان می اندیشیدند.

من یک بام و دو هوا و یک گام و دو مبنا را در این شهر دیدم؛شهری که جنون جای قانون بنشیند،از این تناقضات بسیار می بینید.

من نمادی از رویش را در نمودی از کوشش دیدم. ریشه های شکوفنده می توانند به اندیشه های توفنده بینجامند،به شرط بذل عنایت و حمایت.

 

 
من انسان را دیدم که حیاتش در گروی حرکت، و زندگی اش وابسته به سرعت است .لختی ایستایی و لحظه ای درنگ او را به سراشیبی سقوط و هلاکت می اندازد.

من هیچ نوزادی را ندیدم که احمق زاده شود؛بل که این نظام آموزشی سفله پرور و مدارس نابارور است که جلوی رشد آنان را می گیرد.

ادامه دارد... 

                               شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 
 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 

من در نهانگاه روح و روان هر انسان و در ورای استعدادهای شکفته او عقاب تیزپروازی را نهفته دیدم.بنابراین بهتر دیدم که پر و بال همدیگر را نچینیم تا رشد و رشاد هم را ببینیم.بکوشیم تا عقاب هایمان به پرواز درآیند . آسمانی که پهنای پرواز عقاب هاست،هرگز جولانگاه کلاغ های بی سر و پا و زاغ های بی حیا نخواهد شد.

من انسان خردورز را هیچ گاه ناتوان ندیدم؛چه در محاصره گله هایی از گوریل و چه در رویارویی با فله هایی از فیل.

من اسیران شهوت و فقیران شهرت را چونان سوارکارانی دیدم که غافلانه تیز می تازند تا خویش را مستانه به دره های دهلیز اندازند.

من نوشندگان شراب را بهتر از فروشندگان نقاب دیدم؛زیرا آنان مست می شوند و اینان،پست؛ آنان ناخودآگاهانه نهفته های درون را آشکار ، و اینان گفته ها را هم انکار می کنند.

من فقیرترین افراد را کسانی دیدم که تنها چیزی که دارند،پول است!

ادامه دارد...

                                         شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

من انسان ها را توانمندتر از آن دیدم که می پندارند و ناتوان تر از آن یافتم که دوست دارند.باید توانمندی ها را باور کرد و در هر فرصتی آن ها را بارور نمود.

من  پیکار پیگیر بین حق و باطل را نبردی جاودانه و نزاعی بی کرانه دیدم.چشم به راهان سپاه سپیده پیروزی نهایی حق را در باور دارند و بذر این باور را در دل بارور می سازند.

 

من تماشای زیبایی هایی های دلاویز و شنیدن نغمه های روح انگیز را پرورشگر ذوق و برانگیزنده شوق دیدم. 

من مردم را دو گونه دیدم: گروهی با شرایط زمانه می سازند و جمعی شرایط زمان را می سازند. دنیا وامدار رادمردانی است که آن را می سازند،نه آنان که با آن می سازند.

من مدیرانی را دیدم که پیام های فرهنگی را با گام های سرهنگی به مغزها فرومی کردند.حتی تا اعماق نهانگاه خصوصی شهروندان!

ادامه دارد...

                              شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

من چه بسیار کسانی را دیدم که دورم می گشتند،اما چون نیک نگریستم دیدم دارند دورم می زنند!!

 

من اشتباهات افراد معمولی را چون مداد قابل زدودن دیدم،اما با خطاهای مسئولان ارشد جامعه چه کنیم که چون اثر خودکار است؛ نه امکان زدودن دارد و نه فرصت فرسودن.

من دل شب را با این همه سیاهی و تباهی پر از ستاره های سپید و انگاره های امید دیدم. آیا در دل انسان های بزهکار و افراد بدکار حتی نمی توان نائره ای از نور و شراره ای از شعور یافت؟!

      

من چه بسیار خام خیالانی را دیدم که برای فرار از موج و فرا رفتن به اوج، به جای بال و پر پرواز، به نردبان دراز آویختند.

 

من به گاه بارش باران و وزش توفان، همه پرندگان را در جستجوی پناهگاه دیدم،اما عقاب را دیدم که با علو همت و غلو مناعت پرواز بر فراز ابرها را برگزیده است.بنابراین دانستم که اراده های سترگ می تواند قله های بزرگ را درهم شکند.

ادامه دارد... 

                        شفیعی مطهر