«شخصیّت جاذب» یا «هویّت کاذب»؟!

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 638) 

 

«شخصیّت جاذب» یا «هویّت کاذب»؟! 

 

هر «بنده، یک ربّ» دارد و هر «برده، یک ارباب»؛ 

 اما افراد جاه‌طلب به تعداد «نیازها» و «کارسازها»ی خویش 

نه تنها «ارباب»،که «ربّ الارباب» دارند.

جاه طلب برای رسیدن به «جاه و جلال» و «مال و منال»،

به هر «مقامی می آویزد» و با هر «مرامی می آمیزد».

او «تشنه قدرت» است و «شیفته غارت».

او نسبت به فرادستان «چاپلوس» است و «دستبوس»؛

اما در برابر فرودستان «سخت می خروشد» و «فخر می فروشد».

 جاه طلب در «آیینه درون» و در «گنجینه گردون»

نه «شخصیّتی اصیل» می یابد و نه «هویّتی نَبیل» ؛

بنابراین آن را در «میزها» و «دستاویزها» می جوید!

هیچ گاه «شخصیّت جاذب» در «هویّت کاذب» یافت نمی شود.

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------- 

کارساز :کارگشا ،مشکل گشا، چاره جو

نبیل: نجیب و شریف،دانا و هوشیار

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

«اندازه اعتدال» و «سازه نُرمال»

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 637) 

 

«اندازه اعتدال» و «سازه نُرمال» 

 

 من دست سرمازده خود را دیدم

که بر اثر شدت سرما «می سوخت» و گویی بر فراز آتش «می افروخت». 

بنابراین دانستم هر چیزی که از «اندازه اعتدال» و «سازه نُرمال» بگذرد 

، رو به «تحلیل» می رود و به ضد خود «تبدیل» می شود.

فوران آب از «فوّاره های فریبا» و «سرشاره های زیبا»،

آن گاه «وارونه» و «واژگونه» می شود،

که به «غایتِ بلندی» و «نهایتِ شکوهمندی» رسیده باشد.

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------

تحلیل: حل کردن،حل شدن

سرشاره: فوّاره

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

مرثیه شهید چمران در سوگ دکتر شریعتی

مرثیه شهید چمران در سوگ دکتر شریعتی

ای علی! همیشه فکر می‌کردم که تو بر مرگ من مرثیه خواهی گفت و چقدر متأثرم که اکنون من بر تو مرثیه می خوانم ! 

  ای علی! من آمده‌ام که بر حال زار خود گریه کنم، زیرا تو بزرگ تر از آنی که به گریه و لابه ما احتیاج داشته باشی!...خوش داشتم که وجود غم‌آلود خود را به سرپنجه هنرمند تو بسپارم، و تو نیِ وجودم را با هنرمندی خود بنوازی و از لابه لای زیر و بم تار و پود وجودم، سرود عشق و آوای تنهایی و آواز بیابان و موسیقی آسمان بشنوی. می‌خواستم که غم‌های دلم را بر تو بگشایم و تو «اکسیر صفت» غم‌های کثیفم را به زیبایی مبدّل کنی و سوزوگداز دلم را تسکین بخشی.

  می‌خواستم که پرده‌های جدیدی از ظلم وستم را که بر شیعیان علی(ع) و حسین(ع) می‌گذرد، بر تو نشان دهم و کینه‌ها و حقه‌ها و تهمت‌ها و دسیسه‌بازی‌های کثیفی را که از زمان ابوسفیان تا به امروز بر همه جا ظلمت افکنده است ،بنمایانم.

   ای علی! تو را وقتی شناختم که کویر تو را شکافتم و در اعماق قلبت و روحت شنا کردم و احساسات خفته و ناگفته خود را در آن یافتم. قبل از آن خود را تنها می‌دیدم و حتی از احساسات و افکار خود خجل بودم و گاهگاهی از غیرطبیعی بودن خود شرم می‌کردم؛ اما هنگامی ‌که با تو آشنا شدم، در دوری دور از تنهایی به در آمدم و با تو هم‌راز و همنشین شدم.

   ای علی! تو مرا به خویشتن آشنا کردی. من از خود بیگانه بودم. همه ابعاد روحی و معنوی خود را نمی‌دانستم. تو دریچه‌ای به سوی من باز کردی و مرا به دیدار این بوستان شورانگیز بردی و زشتی‌ها و زیبایی‌های آن را به من نشان دادی.

  ای علی! شاید تعجب کنی اگر بگویم که همین هفته گذشته که به محور جنگ «بنت جبیل» رفته بودم و چند روزی را در سنگرهای متقدّم «تل مسعود» در میان جنگندگان «امل» گذراندم، فقط یک کتاب با خودم بردم و آن «کویر» تو بود؛ کویر که یک عالم معنا و غنا داشت و مرا به آسمان‌ها می‌برد و ازلیّت و ابدیّت را متصل می‌کرد؛ کویری که در آن ندای عدم را می‌شنیدم، از فشار وجود می‌آرمیدم، به ملکوت آسمان‌ها پرواز می‌کردم و در دنیای تنهایی به درجه وحدت می‌رسیدم؛ کویری که گوهر وجود مرا، لخت و عریان، در برابر آفتاب سوزان حقیقت قرار داده، می‌گداخت و همه ناخالصی‌ها را دود و خاکستر می‌کرد و مرا در قربانگاه عشق، فدای پروردگار عالم می‌نمود...

  ای علی! همراه تو به کویر می‌روم؛ کویر تنهایی، زیر آتش سوزان عشق، در توفان‌های سهمگین تاریخ که امواج ظلم و ستم، در دریای بی‌انتهای محرومیت و شکنجه، بر پیکر کشتی شکسته حیات وجود ما می‌تازد.

  ای علی! همراه تو به حج می‌روم؛ در میان شور و شوق، در مقابل ابّهت و جلال، محو می‌شوم، اندامم می‌لرزد و خدا را از دریچه چشم تو می‌بینم و همراه روح بلند تو به پرواز در می‌آیم و با خدا به درجه وحدت می‌رسم. ای علی! همراه تو به قلب تاریخ فرو می‌روم، راه و رسم عشق بازی را می‌آموزم و به علی بزرگ آن‌قدر عشق می‌ورزم که از سر تا به پا می‌سوزم....

  ای علی! همراه تو به دیدار اتاق کوچک فاطمه می‌روم؛ اتاقی که با همه کوچکی‌اش، از دنیا و همه تاریخ بزرگ تر است؛ اتاقی که یک در به مسجدالنّبی دارد و پیغمبر بزرگ، آن را با نبوّت خود مبارک کرده است، اتاق کوچکی که علی(ع)، فاطمه(س)، زینب(س)، حسن(ع) و حسین(ع) را یک جا در خود جمع نموده است؛ اتاق کوچکی که مظهر عشق، فداکاری، ایمان، استقامت و شهادت است.

  راستی چقدر دل‌انگیز است آنجا که فاطمه کوچک را نشان می‌دهی که صورت خاک‌آلود پدر بزرگوارش را با دست‌های بسیار کوچکش نوازش می‌دهد و زیر بغل او را که بی‌هوش بر زمین افتاده است، می‌گیرد و بلند می‌کند!

  ای علی! تو «ابوذر غفاری» را به من شناساندی، مبارزات بی‌امانش را علیه ظلم و ستم نشان دادی، شجاعت، صراحت، پاکی و ایمانش را نمودی و این پیرمرد آهنین‌اراده را چه زیبا تصویر کردی، وقتی که استخوان‌پاره‌ای را به دست گرفته، بر فرق «ابن کعب» می‌کوبد و خون به راه می‌اندازد! من فریاد ضجه‌آسای ابوذر را از حلقوم تو می‌شنوم و در برق چشمانت، خشم او را می‌بینم، در سوز و گداز تو، بیابان سوزان ربذه را می‌یابم که ابوذر قهرمان، بر شن‌های داغ افتاده، در تنهایی و فقر جان می‌دهد ... .

‌  ای علی! تو در دنیای معاصر، با شیطان‌ها و طاغوت‌ها به جنگ پرداختی، با زر و زور و تزویر درافتادی؛ با تکفیر روحانی‌نمایان، با دشمنی غرب‌زدگان، با تحریف تاریخ، با خدعه علم، با جادوگری هنر روبه‌رو شدی، همه آن ها علیه تو به جنگ پرداختند؛ اما تو با معجزه حق و ایمان و روح، بر آن ها چیره شدی، با تکیه به ایمان به خدا و صبر و تحمل دریا و ایستادگی کوه و برّندگی شهادت، به مبارزه خداوندان «زر و زور و تزویر» برخاستی و همه را به زانو در آوردی.

  ای علی! دینداران متعصّب و جاهل، تو را به حربه تکفیر کوفتند و از هیچ دشمنی و تهمت فروگذار نکردند و غرب زدگان نیز که خود را به دروغ، «روشنفکر» می‌نامیدند، تو را به تهمت ارتجاع کوبیدند و اهانت‌ها کردند. رژیم شاه نیز که نمی‌توانست وجود تو را تحمّل کند و روشنگری تو را مخالف مصالح خود می‌دید، تو را به زنجیر کشید و بالاخره... «شهید» کرد... 

     این سخنان بخشی از سوگ نامه شهید استاد دکتر مصطفی چمران در باره زنده یاد دکتر علی شریعتی بود.

«آرزوهای خفته» و «نیروهای نهفته»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 636)  

 

«آرزوهای خفته» و «نیروهای نهفته»

 

 انسان ها چون «بذرهایی مُثمِر» و «دانه هایی مُوثِّر» هستند 

که می توانند همان «بذر بمانند» تا «با جبر بمیرند» !

نیز  می‌توانند با «پویایی» و «شکوفایی» ،

 «هسته را بشکافند» و «شایسته بشکُفند»

و با انفجارِ «نیروهای نهفته» و «آرزوهای خفته»

چون «نهالی بالَنده» با «خصالی سِگالَنده» ،

«انسان را با برگ و بار» و 

«جهان را در سایه سار» خویش شکوه بخشند. 

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

بالنده: نموکننده،رشدکننده

سگالنده: اندیشه کننده،فکرکننده،رایزن

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

«مردُمِ مُصمّم» یا «هیزُمِ جهنّم»؟!

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 635)

 

 

«مردُمِ مُصمّم» یا «هیزُمِ جهنّم»؟!

 

 

 مردمان کشورهای «توسعه نیافته» چون یتیمانی «رشد نایافته» اند 

 

که «ساحران سَیّاس» و «فَرنشینان فَرناس»،

 

سرمایه هایشان را «چپاوُل» و با اذنابشان «تناوُل» می کنند. 

 

این «آیت حق» و «سُنّتِ مطلق» در ذهن نقش می بندد : 

 

« إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوَالَ الْیَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا » (نساء،۱۰)

 

 در حقیقت،کسانی که اموال یتیمان را به ستم می خورند،

 

جز این نیست که آتشی در شکم فرو می برند و به زودی در آتشی فروزان درآیند.

 

«تحقّق این وعده» و «تعلّق این وعید»، 

 

نه تنها در «هیزم جهنّم»،که به دست «مردم مصمّم»نیز انجام شدنی است!

 مردمی که ستم را «تحمُّل» و با ستمگر «تعامُل» می کنند،

نه تنها «وردست و یاور»،که «همدست ستمگر»اند!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

سَیّاس: سیاستمدار

فَرنشین: رئیس،فرمانروا

فَرناس: غافل، نادان، خواب آلوده

وعید: وعده بد،تهدید

 وردست:دستیار،یاور،معاون 

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

«عینک تیره» روی «مردمکِ خیره»!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 634)

 

«عینک تیره» روی «مردمکِ خیره»!

من «دانایی دل آگاه» و  «دردآشنایی دادخواه»را دیدم 

 

که سال ها در «روشنگری کوشید» و در «پژوهشگری خروشید» ، 

 

نه «قیل و قال»،که «استدلال» کرد، 

 

نه تنها «مسایل نقلی»،که «دلایل عقلی» آورد،

 

و نه تنها «فَحثِ مرامی»،که «بَحثِ کلامی» کرد، 

 

تا به من بفهمانَد که« برف، سپید است!» 

 

...و من نپذیرفتم ....و او «درماند»،ولی مرا «نرنجاند»!  

 

...و من نه در «کارِ تحقیق»،که در «انکارِ دقیق» ماندم!

 

....تا  هنگامی که «عینکِ تیره» را از روی «مردمکِ خیره» برداشتم!  

 

آن گاه بود که فهمیدم او در این «مدتِ رشاد» و «فرصتِ ارشاد»، 

چه «زجری کشیده» و چه «زهری چشیده» است!  

 

 

#شفیعی_مطهر

 

------------------------------

خروش: بانگ و فریاد،شور و غوغا

 

فحث:  کاویدن،کاوش و جستجو،تحقیق،فحص

 

مرام: مقصود،آرمان،هدف 

 

مردمک:سیاهی میان دایره چشم،چشم

 

خیره:بی پروا،گستاخ،لجباز،بی شرم،سرکش

 

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

فرقِ عدالت شکافت!

فرقِ عدالت شکافت!

علی(ع) امشب با خون سرخ خویش، به هنگام سحر، هنگامه دیگر آفرید. 

او با ترنّم ترانه تنهایی،سرود سبز رهایی را برای زنجیریان خاک سرود. 

او در خاک و خون خُفت و گل عدالت در خون او شکُفت. 

شهادتش شب های قدر را قدر بخشید و گفتمان حُرّیّت انسان را بر صدر نشانید. 

با شهادت علی نه تنها «خرقِ انسانیّت»،که «فرقِ عدالت» شکافت!

سوگ سرخ علی(ع) را تسلیت می گویم.

#شفیعی_مطهر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

«تکرار تاریخ» و «استمرار توبیخ»!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 633) 

 

 

  «تکرار تاریخ» و «استمرار توبیخ»!

 

 

تاریخ، «حافظه بشر» و «حافظ خیر و شرّ» است ؛ 

 

اما ملّتی که «تاریخِ حافظه» و «حافظه تاریخی» ندارد،  

 

قطعاً نه «شایسته تاریخ» ،که «بایسته توبیخ» است.

 

این ملّت همواره محکوم به «تکرار تاریخ» است و «استمرار توبیخ» . 

 

آن که از «خِرَد، برخوردار» و در شناختِ «نیک و بد،هوشیار» است،

 

از همه «رویدادهای تلخ و شیرین» و «فریادهای نفرین و آفرین»،

 

 «عالمانه عبرت می گیرد» و «پژوهشگرانه پند می پذیرد». 

 

 

#شفیعی_مطهر

 

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

«اثباتِ خورشید» برای «مُنکرِ شید»!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 632) 

 

 «اثباتِ خورشید» برای «مُنکرِ شید»!

 

 

 گفتگو و تعامُل با افراد متعصّب و متحجّر 

«رنجی دردآور» است و «شکنجی مکرّر» .

اثبات وجودِ«خورشید جهان افروز» در «میان نیمروز» 

برای کسی که «ظهورِ شید» و «حضورِ خورشید» را درک نمی کند، 

  «کارِ محال» و «انکارِ کمال» است. 

برای «زدودنِ وَهم» و «ستودنِ فهم»،

«بهترین کار» و «نخستین ابزار»! 

بهره گیری از «نیروی عقلانیّت» و «ترازوی انسانیّت» است. 

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------

شکنج: شکنجه،مکر و حیله

شید: نور،روشنایی،آفتاب

وهم: خیال، پندار، گمان، تصور

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

لااقل یک وصیت دردمندانه علی(ع) را عمل کنیم !!

لااقل یک وصیت دردمندانه علی(ع) را عمل کنیم !! 

 

 #شفیعی_مطهر 

 

الله! الله ! فِی القُرآن فَلایَسبِقَنَّکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیرکُم ( از وصایای علی علیه السلام)

خدا را ! خدا را ! درباره قرآن ! مبادا دیگران در عمل کردن به آن از شما پیشی گیرند!!

شاید که عمل کنیم:

تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر، تفاوت قدمت آن ها نیست.

 

برای مثال کشور مصر بیش از 3000 سال تاریخ مکتوب دارد و فقیر است!

اما کشورهای جدیدی مانند کانادا، نیوزیلند، استرالیا که 150 سال پیش وضعیت قابل توجّهی نداشتند، اکنون کشورهایی توسعه‌یافته و ثروتمند هستند.

 

تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند در میزان منابع طبیعی قابل استحصال آن ها هم نیست.

ژاپن کشوری است که سرزمین بسیار محدودی دارد که 80 درصد آن کوه‌هایی است که مناسب کشاورزی و دامداری نیست، اما دومین اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمریکا را دارد. این کشور مانند یک کارخانه پهناور و شناوری می‌باشد که مواد خام را از همه جهان وارد کرده و به صورت محصولات پیشرفته صادر می‌کند.

 

مثال بعدی سویس است.

کشوری که اصلاً کاکائو در آن به عمل نمی‌آید، اما بهترین شکلات‌های جهان را تولید و صادر می‌کند. در سرزمین کوچک و سرد سویس که تنها در چهار ماه سال می‌توان کشاورزی و دامداری انجام داد، بهترین لبنیات (پنیر) دنیا تولید می‌شود.

سویس کشوری است که به امنیت، نظم و سختکوشی مشهور است و به همین خاطر به گاوصندوق دنیا مشهور شده‌است (بانک‌های سویس).

افراد تحصیل‌کرده‌ای که از کشورهای ثروتمند با همتایان خود در کشورهای فقیر برخورد دارند، برای ما مشخص می‌کنند که سطح هوش  و فهم نیز تفاوت قابل توجهی در این میان ندارد.

 

نژاد و رنگ پوست نیز مهم نیستند. زیرا مهاجرانی که در کشور خود برچسب تنبلی می‌گیرند، در کشورهای اروپایی به نیروهای مولد تبدیل می‌شوند.

 

پس تفاوت در چیست؟

تفاوت در رفتارهایی است که در طول سال‌ها فرهنگ و دانش نام گرفته است.

 

وقتی که رفتارهای مردم کشورهای پیشرفته و ثروتمند را تحلیل می‌کنیم، متوجه می‌شویم که اکثریت غالب آن ها از اصول زیر در زندگی خود پیروی می‌کنند:

    ۱ -  اخلاق به عنوان اصل پایه

        ۲ -  وحدت

        ۳ - مسئولیت پذیری

        ۴ - احترام به قانون و مقررات

        ۵ - احترام به حقوق شهروندان دیگر

        ۶ - عشق به کار

        ۷ - تحمل سختی‌ها به منظور سرمایه‌گذاری روی آینده

         ۸ - میل به ارائه کارهای برتر و فوق‌العاده

          ۹ - نظم‌پذیری

 آیا همه اصول نُه گانه فوق مورد تاکید اسلام و قرآن نیست؟

آیا در عمل به آن ها غیرمسلمین بر مسلمانان پیشی نگرفته اند؟

آیا هشدار علی(ع) در واپسین نفس های حیاتش تحقّق نیافته است؟

در کشورهای فقیر تنها عدّه قلیلی از مردم از این اصول پیروی می‌کنند.

ما ایرانیان فقیر هستیم؛ نه به این خاطر که منابع طبیعی نداریم ، یا این که طبیعت نسبت به ما بی رحم بوده‌است.

ما فقیر هستیم برای این که رفتارمان چنین سبب شده‌است.

  ما به مدیرانی قوی و برنامه ریز و دلسوز نیاز داریم!!

ما برای آموختن و رعایت اصول فوق که (توسط کشورهای پیشرفته شناسایی شده است) فاقد اهتمام لازم هستیم.

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

https://t.me/amotahar