«عادت» و «عبادت»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 713) 

 

«عادت» و «عبادت»

عادت ،دست ها را «باهوش تر» و اراده را «پرخروش تر» می کند؛

امّا «عقل» را «لایعقل» و «هوش» را «مدهوش» می سازد.

زیرا در عرصه انسانیت هر «گفتار» و هر «رفتار»

حتی اگر «مایه ای از نقل» هم داشته باشد،

امّا «سرمایه ای از عقل» نداشته باشد،

نه «دارای هوده»،که «خطای بیهوده» است.

برترین «عادت»،«عبادت» است؛

امّا «فرهنگ عبادت» نیز اگر «رنگ عادت» بگیرد، 

«کاری بی ارزش» و «انکاری بی انگیزش» می شود.

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

لایعقل: بی عقل ،بی خرد

مدهوش: سرگشته، سرگردان، گیج، متحیّر

هوده: سود و فایده، راست و درست و حق

انکار: نشناختن، باورنکردن،ناشناختن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

  کاشان: فروشگاه های ساربوک،میدان ۱۵ خرداد،شعبه تلگرافخانه،

تلفن۲۲ - ۵۵۴۶۶۹۲۰

 

«رود زلال» و «سرود وصال»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 712) 

 

«رود زلال» و «سرود وصال»

 

 از بین همه پدیده های دست ساز «بشر»،«چه خیر و چه شرّ»، 

هیچ «ساخته ای برتر» و «شناخته ای بهتر» از جاده نیست. 

جاده ها «رود زلال اند» و «سرود وصال می خوانند». 

«مهاجران را به کمال» می رسانند و «مهجوران را به وصال».

جادّه ها «تن ها» را از «تنهایی» «می رهانند»

و به «تناهی» «می رسانند»!

جادّه ها «تن» را به «تن» و غریب را به «وطن» می رساند؛

اما نمی تواند «دل» را به «دل» و «بارِ باطل» را به «منزل» برساند!

«وصال دل ها» و «اتّصالِ واصل ها»،

به «اراده» نیاز دارد،نه به «جادّه»!

همدلی نه «راه دور می شناسد» 

و نه از «چاه گور می هراسد»!

جادّه ها با همه «امیدِ ایصال» و «نویدِ اتّصال»

تنها می توانند «گِل» را به «گِل» برسانند،

نه «دل» را به «دل»!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------

مهجور: جدامانده ،دورافتاده

تناهی : به نهایت رسیدن،پایان یافتن،بازایستادن

واصل: رسنده،کسی یا چیزی که به دیگری متّصل شود

ایصال:وصل کردن،پیوندکردن،رسانیدن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

  کاشان: فروشگاه های ساربوک،میدان ۱۵ خرداد،شعبه تلگرافخانه،

تلفن۲۲ - ۵۵۴۶۶۹۲۰

 

غدیر ، تبلور حاکمیّت « ملّت » در قامت « امامت »

غدیر ،

تبلور حاکمیّت « ملّت » در قامت « امامت »  

#شفیعی_مطهر

   غدیر ، نه یک  روز عام و برکه آرام ، که یک تاریخ تمام است . 

غدیر یک پیچ سرنوشت ساز تاریخ است .

   در این روز ، سرنوشت روشن بشریّت با زلال آب های «غدیر» گره خورد . 

هر قطره آن بلور مذاب یک سینه سخن در دل و یک آبشار زلال عرفان بر زبان دارد. 

در غدیر، زنجیر رِقّیت بشر از هم گسست و یوغ اسارت انسان درهم شکست . 

غدیر با تثبیت حاکمیت « الله »، پدیده حاکمیت یک نفر انسان بر دیگر انسان ها را برانداخت و نیرنگ خودکامگان را نقش بر آب ساخت . 

    منشور غدیر ، اصل « وَ لاتَکُن عَبدَ غَیرکَ قَد جَعَلکَ اللهُ حُرّاً » را بر تارک تاریخ نگاشت و با همین اصل ، کرامت انسان را پاس داشت .  

   آرمان غدیر بر این بود که واژه های خودکامگی ، سلطه گری ، سلطه پذیری ، خشونت ورزی ، اباحی گری ، تملّق ، چاپلوسی ، ستمگری ، ستم پذیری ، و.... را از قاموس بشریت بزداید و راه و رسم حق گرایی ، انسان دوستی ، مردم سالاری ، عدالت خواهی ، ستم ستیزی ، آزادی خواهی ، حقوق مداری ، مشارکت پذیری ، مشارکت جویی ، شایسته سالاری ، امانتداری ، صراحت و صداقت سخن ، رفق و مدارا ، ساده زیستی و همه ارزش های عالی اسلامی و انسانی را نهادینه سازد .    

مکتب غدیر ، سعه صدر ، تحمّل عقیده مخالف و ظرفیّت بالا را از ابزار مدیریت و رهبری می داند:

  آلهُ الرّیاسهِ سَعَهُ الصَّدر  .

 در این مکتب ، مسند حکومت و زمامداری ، نه یک طُعمه و شکار ، که یک امانت الهی است و حاکم در برابر خدا و خلق باید پاسخگو باشد :

  اِنَّ عَمَلَک لَیسَ لَکَ بِطُعمَه وَ لکِنَّهُ فی عُنُقِکَ اَمانَه  .

 مرام غدیر : « با دوستان مروّت ، با دشمنان مدارا » است . 

مولای برگزیده غدیر حتی اجازه بدرفتاری با دشمنان خونی خود را نمی دهد . 

او تاکید می ورزد که : 

« پس از من  خوارج را نکشید ، زیرا آن که به طلب حق درآید و راه خطا پیماید ، همانند آن نیست که باطل را طلبد و بیابد و بدان دست گشاید .»

    بنیانگذار مکتب غدیر ، انتقاد و پرسشگری و عدالت خواهی را از حقوق مردم و پاسخگویی ، خدمتگزاری و احساس مسئولیت را از وظایف و تکالیف حاکمان می داند .

« با من ، آن گونه که با خودکامگان سخن می گویند ، سخن مگویید و چونان که با تندخویان رفتار می کنند ، از من کناره نگیرید . با ظاهرسازی و ریا با من آمیزش نکنید و شنیدن سخن حق را بر من سنگین مپندارید . نمی خواهم مرا بزرگ انگارید ، چه آن کسی که شنیدن سخن حق بر او گران باشد و اجرای عدالت بر او دشوار بود ، کار به حق و عدالت کردن بر او دشوارتر است . پس، از گفتن حق یا رای زدن در عدالت کوتاهی نکنید . »

   و در جای دیگر ، پای فراتر نهاده ، چاپلوسان را رانده ، حق گرایان گزنده را ترجیح می دهد :

« آن کسی را بر دیگران برگزین که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید و در آنچه می کنی یا می گویی و خدا آن را از دوستانش ناپسند می دارد ، کمتر تو را یاری کند .»

  سلطان سریر غدیر و اَبَرمرد عرصه تدبیر در دفاع از حقوق انسانی یک شهروند تا بدان جا پیش می تازد که ، قاضی خود را به سبب این که صدایش بلندتر از ارباب رجوع بوده است ، عزل می کند . 

امام علی(ع) به ابوالاسود دولی می فرماید :

 « اِنّی رَاَیتُ کَلامک یَعلوا کَلام خَصمِک ».

  در بینش غدیر ، انسانیّت انسان ارزش دارد ، نه مواضع سیاسی ، عقیدتی و فکری او . خالق این بینش به مالک اشتر می فرماید : 

« مردم دو گروه اند : یا مسلمان اند ، که برادر تو هستند ، یا غیر مسلمان ، که در آفرینش با شما یکسان اند . » 

 و در دفاع از حقوق دگراندیشان تا بدان پایه اصرار می ورزد که هشدار می دهد : 

« هرکس اقلّیتی(غیر مسلمان) را بیازارد ، قطعا مرا آزرده است ! »

   آغازگر نظام غدیر ؛ حاکم را نه تنها مُطاع خلق ، که مُطیع خالق و خلق نیز می داند :

« هرگز مگو : من فرمانروایم . باید حکم رانده و بی چون و چرا پیروی شوم . چه ، آن کسی که چنین مشی و مشربی و چنین سیستم و نظامی دارد ، روان را ناهنجار ، دین را ناروا و جامعه را ناپایدار می سازد . »

او راز هلاکت و نابودی جامعه را در فقر و فلاکت مردم می داند و رمز فقر آنان را ، قدرت گرایی و ثروت اندوزی اقلّیّت می شمارد .

....و برای تحقق این گونه آرمان ها بود که با تایید الله و به دست رسول الله (ص) و با گزینش مردم - خلق الله - ،  امیر المومنین علی (ع) ولایت امّت اسلام را عهده دار شدند .  

در تاریخ اسلام می خوانیم که امام علی (ع) با و جود آن که از طرف خداوند به امامت رسیده بودند ، ولی به دلیل این که بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) مردم با او به عنوان «خلیفه » بیعت نکرده بودند، بیست و پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو ، سکوت کرد و به خاطر احترام به تصمیم مردم در تعیین سرنوشتشان تمام این سال ها نه تنها کار شکنی نکرد، بلکه همواره در کنار مردم حتی به خلیفه منتخب مردم نیز به عنوان مشاور کمک می کرد. هم او بود که به خاطر مردم و بیعت شان بعد از ۲۵ سال بر مسند خلافت نشست ، با وجود این که ۲۵ سال بود که از طرف خداوند به امامت رسیده بود .

     برخی از علمای دین بر این نظرند که معرفی امام به عنوان شخص شایسته و نامزدحکومت جنبه« تعیینی» دارد،نه«تحمیلی» .معصومان حق حکومت دارند و مردم حق حاکمیّت . حکومت امری دنیایی و از آنِ مردم است و این حق قابل فسخ و انتقال به دیگری است.  استاد مطهری می گوید:

«اگر امام به حق را مردم ، از روی جهالت و عدم تشخیص نمی خواهند، او به زور نباید و نمی تواند خود را به مردم و به امر خدا تحمیل کند.لزوم بیعت هم همین است»

(حماسه حسینی: مطهری،107)

در کلامی از حضرت علی (ع) می خوانیم که  :

«رسول خدا مرا متعهّد به پیمانی کرده و فرموده بود: پسر ابی طالب ! ولایت امّتم حقّ توست. اگر به درستی و عافیت تو را ولی خود کردند و با رضایت در باره تو به وحدت نظر رسیدند، امر ایشان را به عهده بگیر و بپذیر ؛ اما اگر در باره تو به اختلاف افتادند، آن ها را به خواست خود واگذار، زیرا خدا راه گشایش را به روی تو باز خواهد کرد» . 

ایشان پس از قبول بیعت مردم بر منبر رفته و خطاب به آن ها فرمود:

«ای مردم ! این امر ، امر شماست. هیچ کس جز آن که شما او را امیر خود گردانید، حق امارت بر شما را ندارد.» 

آغاز ولایت فرخنده و حکومت خجسته مولا علی علیه السلام بر جهان بشریت ، بر همه نیک اندیشان و سبزکیشان جهان مبارک باد .امید که در پرتو رهبری ها و رهنمود های این پیشوای پرواپیشگان و امیر پرهیزگاران بتوانیم آرمان های بلند تشیع را تحقق بخشیم.

                                             

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

            

«هراس» و «اختلاس»!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 711) 

 

 «هراس» و «اختلاس»!

 

«برترین کُنشِ ابتکار» و «بهترین روشِ پیکار» 

با هرگونه «فتنه و فساد» و نیز با «ستم و بیداد». 

 آزادی «بیان» در عرصه «تبیان» است.

در یک «جامعه آزاد»،بدترین «فاجعه فساد» 

«دهان بستن» و «قلم شکستن» است.

همه «مسئولان نظام» و «قدرتمداران عِظام» 

باید به طور «ریشه ای» خود را در اتاقی «شیشه ای» ببینند 

  و «هر گونه رفتار» و «هر نمونه گفتار» آنان 

زیر نظارت هزاران جفت «گوش های پژوهشگرانه» 

و «چشم های کنجکاوانه» قرار داشته باشد.  

در جوامع آزاد»،«مواردِ فساد» به حداقل می رسد؛

زیرا «افشاگر فساد» و «بیانگر بیداد»،

«قدر می بیند» و «بر صدر می نشیند».

در این صورت دیگر نه در مردم «هراس» می بینید

و نه در مقامات،«اختلاس»!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

تبیان:بیان کردن معنی،روشن شدن،آشکارشدن

عِظام:جمع عظیم، بزرگان

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

  کاشان: فروشگاه های ساربوک،میدان ۱۵ خرداد،شعبه تلگرافخانه،

تلفن۲۲ - ۵۵۴۶۶۹۲۰

 

استقلال ، آزادی،جمهوری اسلامی

استقلال ، آزادی،جمهوری اسلامی 

 

                 (یادواره روز 17 شهریور57) 

 

امروز -جمعه هفدهم شهریور 1396 - سی و نهمین سالروز جوشش خشم و خروش ملت ایران در جمعه هفدهم شهریور سال 1357 بود. در این روز مردم آزادی خواه و ستم ستیز ایران ،عصای عصیان بر دست و پرچم طغیان بر دوش علیه خودکامگی حاکمان به پاخاستند و با سر دادن شعار« استقلال ،آزادی،جمهوری اسلامی»، در حقیقت ضمن تعیین نوع رژیم حکومتی خود(جمهوری اسلامی) بر درونمایه نمادین آن نیز (یعنی استقلال و آزادی) تصریح کردند.

من در آن روز احساس خود را در قالب سروده ای کوتاه بیان کردم و بر این شعار تاریخی(استقلال ،آزادی، جمهوری اسلامی) پای فشردم تا ان شاألله نسل های همیشه تاریخ به یاد داشته باشند که پدران و مادران آنان با ایثار خون خود نوع حکومتی را  برگزیدند که درونمایه سرخ آن «استقلال و آزادی » بود!

یعنی اصالت «جمهوری اسلامی »تا همیشه تاریخ بر این دو محور بنیادین و مدار نمادین «استقلال» و «آزادی» استوار است و هر زمان هر یک از این دو ستون آسیبی ببیند،آن نظام دیگر نه «جمهوری» است و نه «اسلامی»!

این شما و این شعر

       « استقلال ، آزادی، جمهوری اسلامی »

                                  (1)

بر سنگفرش کوچه ها

بر خاک خون رنگ بیابان ها و صحراها

به روی قلب اسفالت سیه رنگ خیابان های شهر

بر جبین روشن دیوار هر خانه

به روی صخره های سخت کُهساران

و در پیشانی هر دسته از رزمندگان

                      بر روی هر پرده

و در آثار سرخ پنجه خونین جانبازان

 و اندر اختلاط پرشکوه خون روحانی و دانشجو

به روی سینه تخته سیاه هر کلاس درس

 و اندر لابه لای سطرهای مشق هر کودک

                          و هر سرمشق

با خون شهیدان و...

                  قلم های دو پای هر مجاهد

سرخ و خون آلود بنوشته است:

«استقلال،آزادی،جمهوری اسلامی»

                                    (2)

شب است و در طلوع ماه پیکار است

محرم سرخ و خونین می رسد از راه

و بر سیمای او آثار زخم سال ها پیکار

پیکار مدام حق و باطل

             مردی و نامردمی

                      پاکی و ناپاکی

و در آغاز استقبال از این ماه پیروزی خون بر تیغ

خون پاک صدها جنگجو

                بر تارکش جاوید خواهد ماند

و در آغاز تحمیل سکوت و ظلم شب بر شهر

غریو و غُرّش تکبیر و توحید مسلمانان

ستون کاخ استعمار دشمن را فروکوبید

و در دنبال آن خطّی ز آتش 

قلب مردان را درید از هم

و در طوفان خونبار صفیر گرم خشم سرخ

و در آهنگ تکبیر و ندای دلکش توحید

و در موجِ عظیمِ خونِ جاری در خیابان ها

و در پروازِ شورانگیز مرغِ جان به اوجِ آسمان عشق

و در تکرار تکبیر جوانان بر فراز بام

هم آهنگ و توام با صفیر گرم و گل رنگ گلوله

                                در فضای تیره تهران

 اندر ریزش گل های پرپرگشته روی خاک

و اندر صبر سرخ سخت کوشان در بُن سنگر

و در لبخند معصومانه پیکارگر در لحظه بدرود

                        بر لب های خشک و سرد

تنها این سرود ما ترنّم داشت:

«استقلال،آزادی ،جمهوری اسلامی»

                                        (3)

در فضای وحشت میدان ژاله

در میان بزم خون و آتش و لاله

صفیر سرخ رگبار مسلسل ها

و در مشتان پولادین چون کوه استوار و سخت

و در شوق صدای نازک بشکفتن این لاله های سرخ شهریور

و در فریاد خشم توده های رنجبر بر ضدِّ خودکامان

و اندر لرزش تند زمین در زیر پای مردم عاصی

و در آهنگ جانسوز شعار توده مستضعف بیدار

و در بازی شورانگیز جنگ مشت ها با تانک

و اندر ضجّه های دلخراش مادران بر گور فرزندان

و در دُردانه های اشک بر سیمای معصوم یتیمان

در خراش دست خون آلود خواهرها

که با ناخن ز خاک سرد و افسرده

برادرهای از کف رفته می خواهند

و در شور و شکوه رعدآسای سرود خون 

و از حلقوم مردان و زنان پاک و آزاده

طنین سرخ این آهنگ می پیچد که:

«استقلال،آزادی،جمهوری اسلامی»

 

                                      (17شهریور1357 - #شفیعی_مطهر)

 

«گوهر دارایی» و «جوهر دانایی»

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 710) 

 

«گوهر دارایی» و «جوهر دانایی»

 

 من «داشته های دیدنی را دیدم» 

و با «انباشته های نادیدنی سنجیدم». 

آن، «چشم غافل» را می انبارد و این، «چشم دل» را. 

آن را از «پیشه» یافته ام و این را از «اندیشه»!

آن،«رامش مرا می ستاند» و این «آرامش را به من می رساند»!

«سلبِ دارایی»،«جان را می ساید» و «جهان را می فرساید»؛

اما «کسبِ دانایی» ،«جان را می آراید» و «جهان را می پیراید»! 

آن،«دنیایی» است و این،«دانایی»!

آن «مال و منال» است و این،«عقل لایزال».

«مال» می تواند وسیله کسبِ «کمال» باشد .

مال می تواند وسیله «سلبِ سایش» و «جلب آسایش» باشد

و نیز می تواند «عاملِ تفاخُر» و «شاملِ تکاثُر» باشد.

«گوهر دارایی» و «جوهر دانایی»

اگر با هم «بیامیزند»،با کژی ها «می ستیزند»!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

سلب: ربودن،کندن و جداکردن چیزی از چیز دیگر

تفاخُر: بر یکدیگر فخرکردن،به خود نازیدن

تکاثُر: بر بسیاری مال به یکدیگر فخرکردن و بالیدن

گوهر: اصل،نژاد،سنگ گرانبها

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

  کاشان: فروشگاه های ساربوک،میدان ۱۵ خرداد،شعبه تلگرافخانه،

تلفن۲۲ - ۵۵۴۶۶۹۲۰

 

«آغازی دیگر» و «پروازی مکرّر»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 709) 

 

«آغازی دیگر» و «پروازی مکرّر» 

من هر لحظه از «عُمرِ رَفته» و «زمانِ تَفته» را که دیدم ، 

«با عُسرت با آن زیستم» و «با حسرت بدان نگریستم» ،

در «دنیای شناخته مُردَم» و تا «دنیای ناشناخته راه سپُردَم» . 

با «شاد مُردن» و «آزاد جان سپُردن» 

  «لحظه لحظه معاد» و «لمحه لمحه میعاد» را، 

«نه تنها نگریستم»،که «با تن ها زیستم»!

مرگ،نه تنها «واپسین صفحه» و «آخرین صحیفه» کتاب زندگی ،

که معنابخش همه «حیات» و «صفحات» است.

مرگ نه تنها «برگی از کتاب زندگی»،که «گلبرگی از آفتاب ارزندگی» است.

  بنابراین نه تنها زندگی را،که مرگ را نیز باید زیست . 

از «جنین» تا به «جنان»،

راهی است به «فُرصت هستی» و به «رُخصت حق پرستی».

در این راه «چگونه پیمودن» و «نمونه بودن»،

«آزمون ما»است و «قانون ما»!

«ممات» نه «پایان حیات»،

که «آغازی دیگر» است و «پروازی مکرّر».

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

تَفته: سوخته،گداخته

عُسرت: تنگی، سختی، دشواری، تنگدستی

معاد: بازگشتن،بازگشت،جای بازگشت،عالم آخرت

لمحه: یک بارنگریستن،با شتاب به چیزی نظرکردن

میعاد: جای وعده کردن،زمان دعده کردن،وعده گاه

صحیفه: نامه، ورق کتاب، کتاب کوچک

جنین: بچه در شکم مادر

جنان:جمع جنّت،بهشت

ممات: مرگ،زمان مرگ

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

 

«کاربُردِ تفکُّر» و «راهبُردِ تدبُّر»

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 708) 

 

«کاربُردِ تفکُّر» و «راهبُردِ تدبُّر»

 

 اندیشه «توسنی پویا» است و «سمندی گریزپا» ؛

نه از «رمیدن،رام» می شود و نه با «آرمیدن،آرام»؛

«هماره در خروش» است و «همواره در جُنب و جوش». 

برای انسان ها «دیدن چه خوار» است و «اندیشیدن چه دُشخوار»!

«تحریک احساس» برای «بیشترِ ناس» بسی آسان است،

ولی «کاربُردِ تفکُّر» و «راهبُردِ تدبُّر» 

«کاری دشوار» است و «ابتکاری دور از اختیار».

 عوامفریبان ،«احساسات را برمی انگیزند» و با «عقلانیت می ستیزند»؛

اما روشنگران با «تنویرِ افکارِ عام»چون «هور می درخشند»

و «کویرِ تارِ عوام» را «نور می بخشند»! 

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------ 

توسن: وحشی،رام نشده،اسب شوخ و سرکش

سمند: اسب زردرنگ

خوار: آسان سهل

دُشخوار : دُشوار،سخت ،مشکل

ناس: مردم

راهبُرد: استراتزی

عام : همگان

عوام: جمع عامّه،همه،همه مردم،مردم جاهل

هور:خورشید،آفتاب

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

 

«تفکُّر فعّال» و «تدبُّرِ لایزال»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 707) 

 

«تفکُّر فعّال» و «تدبُّرِ لایزال»

من این «حقیقت گسترده» را در «گستره حقیقت» دیدم؛ 

گستره ای به «درازای زمان» و «پهنای زمین»،

که بیشتر «ملّت های روزگار» و «اُمّت های امیدوار» را 

با بهره گیری از «تحریک احساسات» در «بیشتر اوقات» می توان به زیر سلطه درآورد؛ 

اما از «راه خردورزی» و در «پناه اندیشه ارزی» 

نمی توان در عرصه ستم پذیری «رادمردی را رام» و «آزادمردی را آرام» کرد.  

بنابراین آن چه انسان ها را از «بندِ اسارت» و «کمندِ حقارت» می رهاند 

و به «چکاد آزادگی» و «نماد برازندگی» می رساند،

«تفکُّر فعّال» و «تدبُّرِ لایزال» است.

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------ 

گُستره: پهنا

اندیشه ارزی : بهادادن به تفکُّر،ارزشمندی فکر و اندیشه

چکاد: قُلّه کوه،بلندای کوه

نماد: سمبُل

تدبُّر: اندیشیدن،عاقبت اندیشی،چاره اندیشی

 لایزال: زوال ناپذیر،بی زوال،جاوید،ابدی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]

 

 

چه «سایه خُدا» و چه «آیه هُدا»

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 706) 

 

چه «سایه خُدا» و چه «آیه هُدا»

 

 خودکامگان را اگر بر این «پندار شوم» و «افکار موهوم»  

«رها سازند»،همچنان «پیش می تازند»؛

تا آن جا که حتی «خیسی آب» و «گرمی آفتاب» را نیز در زیر سلطه خویش درآورند!! 

آنان بر این «آرزوی خام» و «خیال ناکام» هستند 

که باید خورشید با فرمان اینان «بتابد» و طوفان با امر ایشان «فروخوابد».

 خودکامگان «هار» را باید با «مهارت» ،«مهار» کرد.

تنها راه مهار خودکامگی،«نظارت مردُم» با «روند تداوُم»است.

خودکامه چه «سایه خُدا» باشد و چه «آیه هُدا»،

باید مردم با «کمالِ بصارت» بر او «مجالِ نظارت» داشته باشند. 

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

هُدا: راستی، رستگاری،راهنمایی،راه راست

هار: سگ گزنده،حیوان مبتلا به بیماری هاری

تداوُم: دوام داشتن،ادامه دادن،مستمر

بصارت: بینایی و دانایی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

---------------------------------------------------

 کتاب «دل دیدنی های شهر سرب و سراب»جلد دوم منتشر شد

مراکز پخش: 

تهران : انتشارات علوم بنیادی،خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ فخر رازی و خ دانشگاه،مجتمع پارسا،واحد9، تلفن:[phone]   و  66973659

 شهرری: خ حرم ،فروشگاه کتاب انجمن اسلامی معلمان شهرری ،تلفن:  [phone]