هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 956)
«واقعیّتِ روشن» و «حقیقتِ مُتقَن»
همه خود را «پیراسته از رذایل» و «آراسته به فضایل» می دانیم.
تا کسی «اِکسیرِ غیب» نداند، خود را «اسیرِ عیب» نمی داند.
عیب، «ضعفی گران» و «نقصی عیان» است که فقط دیگران دارند.
زیرا هر کسی ضعف های خود را «کمال» و نقص هایش را «جمال» می داند.
ما باید این «واقعیّتِ روشن» و «حقیقتِ مُتقَن» را بپذیریم،
که هیچ انسانی نه «دانای غیب» است و نه «مُبرّای از عیب».
انسان آن گاه عیب خود را «می پذیرد» و شیوه اصلاح خود را «فرامی گیرد»،
که این «نظر» را «باور» کند،
که هیچ انسانی نه «کامل» است و نه «واصل»،
بل که همه در «سیر تکامُل» و «مسیر تعامُل» هستیم.
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
مُتقَن: محکم استوار
تعامُل: با یکدیگر کارکردن،رفتار متقابل
مبرّا: تبرئه شده، کسی که پاک از تهمت است
واصل: رسنده، کسی که به هدف رسیده است
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
