هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1025 )
«بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت»
در «سیّاره زمین» و در این «گهواره وزین»،
میلیاردها «آدمیزاد می زیَند» و روزانه هزاران «نوزاد می زایند».
جمعیّتِ انسان ها همچنان رو به «زایش»اند و «افزایش» ،
ولی ستاره انسانیّت رو «اُفول»است و «نُکول» .
ارزشِ انسان به «منطق» است،نه به «نُطق».
انسان با «نان» زنده می مانَد و انسانیّت با «ایمان».
انسان برای ادامه زیست به «تنفُّس» نیاز دارد و انسانیّت به «تفرُّس».
انسانیّت با «شرافتِ کرامت» زنده می ماند و با «آفتِ لئامت» می میرد!
انسان با «طُعمه حیوانی» می بالد و انسانیّت با «لُقمه لقمانی»!
بیاییم از «زندانِ قَفَس» و «نردبانِ نَفَس»
بر «بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت» «برآییم»،
تا «فرزانگی» و «جاودانگی» را «بشاییم»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
افول: غروب کردن،پنهان شدن،ناپدیدشدن ستاره
نکول: روی برگردانیدن از کسی یا چیزی
تفرُّس: به فراست دریافتن،نطلبی یا امری را به زیرکی از روی نشانه فهمیدن
لئامت: پستی، فرومایگی،بخیلی
بشاییم: شایسته باشیم،لایق باشیم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
