دل دیدنی های شهر سرب و سراب(۱۸)

دل دیدنی های

 شهر سرب و سراب(۱۸)

 

  

من نقاشی را دیدم که در " بود " ها می زیست ، اما  " نمود "ها را می نگریست. سیمای « نبود» ها را به دنیای«بود»ها می آورد و غبار ابهام را از رخسار پیام می زدود . او به « خیال» پر و بال می داد و به آمال ،شور و حال. 

    

 

من مردمی را دیدم که همه با نقاب می زیستند ، ولی گویی درون دل ها را نیز می نگریستند. هر کسی هر روز با کلکسیونی از نقاب های گوناگون از خانه به در می آمد. در برخورد با هر شهروند، نقابی همانند برمی گزید. دروغ، سکه رایج بود و ریا ، یک شاخص. بنا به یک قرارداد نانوشته همه بدین گونه گفتن و شنیدن عادت کرده بودند. زبان یکدیگر را می فهمیدند!! دنیای آنان دنیای قاب و نقاب بود!!

 من هر چه لیوان دیدم،  همه نصفه بودند و حتی یک لیوان کاملا پر یا کاملا خالی ندیدم ؛ اما با کمال شگفتی بسیاری از صاحبان لیوان های نصفه  ،همه عمر از نصفه خالی می نالیدند ، و بسیاری نیز از نصفه پر لیوان بر خود می بالیدند. سرانجام من نفهمیدم چه فرقی بین لیوان های افراد غمگین و افراد شاد بود!!

  

  من بین همه نعمت های الهی نعمتی را دیدم که بیش از همه نعمت ها آن را قدر می دانستم و بر صدر می نشاندم ؛ زیرا آن را یک بار از دست داده بودم! 

 

ادامه دارد... 

شفیعی مطهر