دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد473

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد473

   

من جزم اندیشی را بدتر از روان پریشی و آن را بت واره ای شرک آمیز و صنمی خردستیز دیدم.

من شک را پلکانی متعالی و نردبانی برای تعالی دیدم . 

شک گذرگاهی برای نیل به افلاک ،ولی ایستگاهی خطرناک است.

من انسان را موجودی مضطرب دیدم که تنها ایمان به او امنیت می بخشد. 

ایمان آشیانه آفتاب است و ضد اضطراب.

 

من پوشاکی کبیر بر اندامی حقیر دیدم و رمز و راز عقب ماندگی ملل توسعه نیافته و در بند استبداد درمانده را فهمیدم.

در این جوامع مسئولیت های بزرگ را بر دوش افراد کوچک نهاده اند و کارهای حقیر را به شخصیت های کبیر واگذاشته اند.

من دگم اندیشان و جزم کیشان را دیدم که در مغز، سنگی سنگین گذاشتند و آن را تبلور یقین انگاشتند. 

از آن پس در برابر هر گونه تردید برمی آشفتند و هیچ شکی را نمی پذیرفتند.

ادامه دارد...

                             شفیعی مطهر