انسان های «هرز» و درخت های «مهرورز»!
يكشنبه, ۱۵ شهریور ۱۳۹۴، ۰۶:۱۶ ق.ظ
انسان های «هرز» و درخت های «مهرورز»! 
من درختانی را دیدم که به روی یکدیگر آغوش« گشودند»
و غبار تنهایی را از دل« زدودند».
آنان پیمان بستند که با هم بایستند و ایستاده بمیرند.
گیاهی که،«احساس می ورزد»،به« سپاس می ارزد!»
...و انسان هایی که به یکدیگر مهر «نمی ورزند»،به پشیزی «نمی ارزند! »
(شفیعی مطهر)
