گوهر معرفت
جمعه, ۲۱ اسفند ۱۳۹۴، ۰۷:۳۶ ق.ظ
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(210)
گوهر معرفت
من «گوهر معرفت» را در رسوباتی دیدم
که پس از فراگرفتن همه چیز
و فراموش کردن همه چیز ،
در بستر ذهن به جای می ماند.
بنابراین برای «شکوفایی» و« دانش افزایی»
چونان« زنبور عسل» در «دشت و جنگل»
از هر «شکوفه ای ،شیره ای» و هر« گلی جیره ای» باید نوشید
و در بستر خرد« درهم ریخت» و« به هم آمیخت»
و پس از«روند نقادی» و «فرایند وقادی»
عصاره آن را به صورت« شهدی شیرین» و «انگبینی نوشین»
به کام« تشنگان معرفت» و«شیفتگان حکمت» چشانید!
#شفیعی_مطهر
—---------------------------------------
جیره : روزیانه،خوراکی که روزانه به مقدر معین به کسی بدهند
نقادی :سره کردن و جداکردن خوب از بد
وقادی: فروزندگی، روشنگری
شهد : عسل ، انگبین
انگبین: عسل،شهد،هر چیز شیرین
@amotahar
