« نبردی بی امان » و « پیکاری آژمان »
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(258)
« نبردی بی امان » و « پیکاری آژمان »
من « نبردی بی امان » و « پیکاری آژمان » دیدم
بین « انسان های سخت » با « روزهای سخت »؛
اما هماره و همیشه آن که می ماند،
« مردان سخت » بودند ،نه « روزهای سخت ».
بنابراین آموختم که « ستون بینش » و « قانون آفرینش »
بر این « پایه » و با این « سازمایه » بناشده که
انسان ها برای بهره مندی از جهان هستی
با « پرهیز از لَختی ها» و « پیکار با سختی ها »
باید امواج « آلام » را « آرام » کنند
و « دنیای دون » را « بهشت همایون »!
این نه « کلوخ های سُست » که « سنگ های چُست » است
که با « ثبات همیشه » و تحمل سختی های « ضربات تیشه »
می توانند « تَندیسی زیبا » و « قِدیسی مانا » گردند!
« دیرپایی شب » و « پایایی تب »
نباید انسان را از « پیکار پویایی » و « استمرار شکوفایی » بازدارد!
در زیر ردای تیره شب
صد سختی نو به نو نهفته است
نومید مشو در اندرونش
صد غنچه پگاه نو شکفته است
#شفیعی_مطهر
------------------------------------------------
آژمان : بی زمان،همیشگی
لَختی : بی حسی و شُلی،بی حالی
آلام : دردها ، سختی ها
سازمایه : مصالح ساختمانی
دون : پست،فرومایه،پایین و فرود
چُست : محکم،استوار
تندیس : تن مانند،مجسمه،پیکره
قِدیس : پاک و منزه
برای مطالعه دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید : @amotahar
