« باریکی راه » و « تاریکی پگاه »
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(368)
« باریکی راه » و « تاریکی پگاه »
من هر گاه در « سیر زندگی » و « مسیر ارزندگی »
لحظاتی را « بسیار تاریک »
و راه پیش روی را « بسی باریک » احساس می کردم؛
یقین می دانستم که خداوند در « خزانه گزینش » و « عکاسخانه آفرینش »
دارد « زیباترین تصویر » و « والاترین تقدیر » را از شخصیتم می سازد ؛
زیرا زیباترین عکس ها را در تاریکی ظاهر می کنند.
بنابراین نه از « باریکی راه » باید ترسید و نه از « تاریکی پگاه ».
تکامل، « رویشگاهی » است که در آن « نو به نو » باید« رویید»
و « راهی » است که پیوسته « رو به جلو » باید « پویید »!
نه « سختی سنگ » و نه « لَختی درنگ » !
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
خزانه : گنجینه،گنج خانه
تقدیر : سرنوشت
لَختی : اندکی ،کمی ،مقداری،بخشی
بیشتر بخوانید در کانال زیر:
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
