کسی در میعاد
کسی در میعاد
به بهانه سالروز درگذشت زنده یاد جلال آل احمد
#شفیعی_مطهر
جلال قطره زلالی بود که شبانگاه از چشم خیس ستاره ای چکید و چون ژاله ای بر سیمای لاله ای نشست.
او در دامن سپیده رشد کرد و در مهد میهن بالید و از شهد گل ها نوشید.
از چشم چشمه ساران کیاست جوشید و در جویباران سیاست خوش خروشید.
گرچه سراب را تجربه کرد ، اما سرانجام از زلال حقیقت سیراب شد .
در آسمان ادب درخشید و در عرصه مکتب ،هنر آفرید.
در مکتب نویسندگی طرحی نو درافکند و بر تیرگی ها پرتو افکند .
در مذهب عشق رهروی صدیق بود و اهل تحقیق .
غرش حنجر او ، برش خنجر داشت و بغض گره خورده ستمدیدگان را فریاد می کرد.
آزادی را ستود و شعر آزادگی سرود .
زلال آب و ضلال سراب تمدن غرب را خوب شناخت و آگاهانه آن را نقد کرد و بر کاستی هایش تاخت .
خون خشم از حلقوم خامه اش می تراوید و چون ستاره بر سینه سپید کتاب می تابید .
در میقات خسی شد ، تا در میعاد کسی شود.
روانش شاد و یادش سبز باد !
زنده یاد جلال آل احمد در سال ۱۳۰۲ در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود . پس از اتمام تحصیلات متوسطه و فراگیری صرف و نحو عربی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد . در سال ۱۳۲۵ فارغ التحصیل شد . در نهضت ملی شدن صنعت نفت شرکت فعال داشت .
پس از کودتای آمریکایی ۲۸ مرداد ۳۲ عملا از سیاست کناره گرفت و بیشتر به تحقیق و تالیف پرداخت . در نویسندگی سبکی خاص و شیوه ای ویژه داشت . نثرش صریح و حساس و شخصیت پردازی هایش روشن و دقیق است . توانایی او در گنجانیدن نکات اجتماعی - سیاسی در ضمن داستان هایش چشمگیر است .
در عالی ترین اثر خود - " غرب زدگی " - تضاد اصلی بنیادهای سنتی - اجتماعی جامعه خود را به خوبی به تصویر کشیده ، ترقی و تحول دروغین را افشا می کند .
" خدمت و خیانت روشنفکران " او دربر گیرنده مهم ترین اندیشه های سیاسی - اجتماعی و مذهبی اوست .
برخی دیگر از آثار او عبارت است از : " خسی در میقات "( سفرنامه حج) ، " دید و بازدید" ، پنج داستان" و " مدیر مدرسه " .
این نویسنده بزرگ و اندیشمند سترگ در ۱۸ شهریور ماه ۱۳۴۸ شمسی در گیلان چشم از جهان فروبست و رشته حیات کوتاه اما پرافتخارش از هم گسست .
آل احمد در ملک ادب ، جلال بود و برای اهل اندیشه ، جمال .
نامش زنده و یادش پاینده باد !
شما را چشم در راهیم در کانال زیر:
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
