« نوای بینوایی » و « تنگنای تنهایی » !
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(401)
« نوای بینوایی » و « تنگنای تنهایی » !
من « خودکامه ای لجوج » را بر « اریکه عروج » دیدم
که روزگاری « هزاران هوادار » با « دل هایی امیدوار »
او را « اهورا می دیدند » و برایش « هورا می کشیدند »!
... نیز روزی و روزگاری را دیدم که این « تندیس اهریمن »
در بین « میلیون ها تن »
در « تنگنای تنهایی »
و با « نوای بینوایی » خود را کشت!
...و این « سرشت مشئوم » و « سرنوشت محتوم » همه خودکامگانی است
که از « ضلال سراب، سیراب » می شوند و در « خیال قاب،نقاب » می زنند!
تا زنده اند ،در « دام غرور اسیر » اند و تنها در « کام گور،بصیر » اند!
#شفیعی_مطهر
-------------------------
عروج : بالارفتن ،به بلندی برآمدن
مشئوم : نامبارک، بدیمن، بدشگون
ضلال : گمراهی، گمراه شدن
شما را چشم در راهیم در کانال زیر:
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
