« رهبر راستین » یا « تاجوَر فَرنشین »؟
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(410)
« رهبر راستین » یا « تاجوَر فَرنشین »؟
من مدیری را برای « رهبری، شایسته » و برای « راهبردی، بایسته » دیدم
که راه را « بنماید » و خود پیشاپیش رهروان راه را « بپیماید ».
نه این که خود در « کُنجِ عافیت نشیند » و « لُنجِ سلامت برچیند»؛
ولی رهروان را به « کار با بدبختی ها » و « پیکار با سختی ها » برانگیزد!
آن که خود به « تجمُّل » می گراید و خلق را به « تحمُّل » فرامی خواند،
نه « رهبری راستین »، که « تاجوَری فَرنشین » است!
کسی « شایسته رهبری » و « بایسته مهتری » است
که کهتران را « فراتر نشاند » و خود را « فروتر خواند ».
امام علی(ع) : اَلسَّیدُ مَن تَحَمَّلَ المَوونه وَ جاءَ بِالمَعونَه.
آقا و سرور جامعه کسی است که زحمت دیگران را بر دوش می کشد و به دیگران یاری می رساند.
#شفیعی_مطهر
----------------------------
لُنج : دو طرف دهان از بیرون،لب،گرداگرد دهان
فَرنشین: رئیس،بالانشین
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar