«لال گفتن» و «زلال شکفتن»!
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 625)
«لال گفتن» و «زلال شکفتن»!
آیه « اَلا بِذِکرِاللهِ تَطمَئِنُّ القُلوب»
«آیتی از مهر» است و «عنایتی از سپهر» .
قطره چون از «مُردابِ محبوس» دل برکَنَد
و به «خیزابِ اُقیانوس» بپیوندَد،
دیگر نه «قطره تنها»است،که «شَطره دریا»است!
نماز،پنجره ای از «بَرهوت تنهایی» است به «ملکوت خدایی».
نماز،پُلی از «رنگین کمان تابناک» است؛افراشته «از خاک تا افلاک».
نماز ، «رهایی وجود»است از «تنهایی موجود».
نماز،ناله «زندانی خاک»است در فراق «شادمانی افلاک».
نماز،شعر بلند «رهایی»است از محبس و قفس «تنهایی».
نماز،شکوفایی «شوق پرواز»است به سوی «ملکوت راز».
نماز،پرواز از «تنگنای شور»است بر «بلندای شعور».
نماز،پیوستن «قطره به دریا»است و «ذرّه به بی انتها» .
نماز،شعله «شوق جنان» است از «آتشفشان جان».
نماز،حضور در «محضر محبوب»است و سرنهادن بر «آستان حبیب».
نماز،بریدن «بندهای زمینی»است و «پیوندهای زمانی».
نماز،«گسستن از زمین» است و «پیوستن به آسمان».
نماز،کندنِ «دِل» از «گِل»است و آکندنِ «جان» از «ایمان».
نماز،هجرت از «تنگنای تیره دنیا»است به «سرزمین سبز رویا».
نماز،سفر از «صحرای سرد سراب» است به «سرزمین آب و آفتاب».
نماز،گریز از «فضای حُباب»است به «هوای حبیب».
نماز،«نوشیدن جرعه ای از زلال نور»است و «پوشیدن جُبّه ای از ثیابِ سُرور».
نماز،«ستون دین»است و «استوانه آیین».
نماز،«گُسستنِ طوقِ علایق»است و «پیوستن به شوقِ شقایق».
نماز،«غزالِ غزلِ آفرینش»است و «جمالِ جمیلِ بینش».
نماز،«پویش اندیشه»است و «رویش از ریشه».
نماز،«صعود به قُلّه عرفان» است و «ورود به قلعه ایمان».
نماز،«والاترین یاد»است و «بالاترین فریاد».
نماز،«بازوی آمال» است و «ترازوی اعمال».
نماز،«تندیس نمادین پرواز»است و «پردیس پُر از ریاحین راز».
نماز،«سازنده نور»است و «بازدارنده از فجور».
و در یک سخن نماز،«لال گفتن» است و «زلال شکفتن»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
خیزاب: موج،کوهه آب
شطره: جزء،پاره ای از چیزی،نیمه چیزی
بَرَهوت: بیابان گرم و خشک و بی آب و علف
جنان: بهشت
آکندن: پرکردن،انباشتن
جُبّه: جامه گشاد و بلند،پیراهن
ثیاب: جامه ها،لباس ها
تندیس: تن مانند،مجسمه،پیکره
پردیس: باغ،بستان،فردوس
فجور: گناه کردن،دروغ گفتن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
