«تلاشِ خُجسته» یا«اغتشاشِ گُجسته»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 921)
«تلاشِ خُجسته» یا«اغتشاشِ گُجسته»؟!
یک «جامعه بیمار» و «نیازمندِ تیمار»،
هرگز نمی تواند «فرهیختگانی خردمند» و «فرزانگانی ورجاوند» بِپَرورَد!
امروزه «نسلِ نو» و «قشرِ پیشرو»،
باید خود «زنجیرهای اسارت» و «تجیرهای حقارت» را بگسلند
و «راهِ رهایی» و «پگاهِ شکوفایی» را بیابند.
هر «جوانِ خردپیشه» باید خود «قُفل های اندیشه» را بگشاید
تا «درهای دانش» و «پنجره های پژوهش» به رویش باز شود.
در دنیای «دانش و فنّاوری» و «اندیشه پژوهشگری»
هر «پنجره باز» می تواند هزار «حنجره راز» را فریاد کند!
نسل نو حق دارد در برابر «فرمانِ دنی»،«نافرمانی مدنی» نشان دهد.
او نه «نوزادِ شیرخوار»،که «آزادِ مُختار» است.
او «لَبان را از لَبَن شُسته» و چون «سَمَن از چمن رُسته»
و امروز نه «هالی فریبنده»،که «نهالی زیبنده» است،
که جامعه می تواند در «سایه سارش بیاساید» و «برگ و بارش را بیازماید».
او می رود تا «سازی تازه بنوازد» و «پروازی پُرآوازه آغازد».
نباید هر «تلاشِ خُجسته» را «اغتشاشِ گُجسته»
و هر «فریادِ میهن» را «عنادِ دُشمن» نامید!
بیاییم «نیازها را درک» و «تاخت و تازها را ترک» کنیم!
#شفیعی_مطهر
#صدابانورحمانی
----------------------------------------
خُجسته: مبارک،میمون،خوب و خوش،گل همیشه بهار
گُجسته: خبیث، ملعون، پلید و ناپاک،ضدِّ خُجسته
تیمار :پرستاری و نوازش و مراقبت بیمار یا آسیب دیده،غمخواری،دلسوزی
تجیر: پرده بزرگ و ضخیم که در وسط حیاط برپاکنند تا قسمتی را از قسمت دیگر جدا کنند
دَنی: ذلیل،خسیس،فرومایه،پست و حقیر
لَبَن: شیر،شیرِ مادر،شیرِ حیوان ماده
سَمَن: گل یاسمن
هال: سراب،جایی در بیابان که در زیر آفتاب از دور مانند آب به نظر آید
عناد: ستیزه کردن، کجروی، دشمنی، گردنکشی،گمراهی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
https://t.me/amotahar