«سیری به سوی زوال»یا«مسیری به کوی کمال»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 965)
«سیری به سوی زوال»یا«مسیری به کوی کمال»؟!
«زایش و رویش» و نیز «مرگ و میرش»،
نه «رَوَندی کاهنده»، که «فَرایَندی فَزاینده» است.
به دیگر سخن، مرگ و میرایی نه «سیری به سوی زوال»،
که «مسیری به کوی کمال» است.
«سیر و سفرِ انسان» از «جَنین تا جَنان»
از پلی می گذرد به نام «جهانِ ملموس» و «دنیای محسوس».
ما لحظه «ترکِ این سرای بیگانه» و «درکِ آن مَاوای جاودانه» را «مرگ» می نامیم!
در حالی که این «دنیای فُرودین» نسبت به «سرای جنین»
«بسی بزرگ تر» و «بسیار سترگ تر» است.
به همین نسبت «دنیای باقی» نسبت به این «سرای فانی»،
«بسی ستُرده تر» و «بسیار گُسترده تر» است.
این «نکته حکیمانه» را چه زیبا می سراید «مولانای فرزانه»:
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من از او جانی ستانم جاودان
او ز من دَلقی ستاند رنگ رنگ
#شفیعی_مطهر
---------------------------
دلق: خرقه، پوستین، جامه درویشی، لباس ژنده
