«خانه خدا» و «آشیانه هُدا»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 972)
«خانه خدا» و «آشیانه هُدا»
من کسانی را دیدم که در «عصرهای نوین»،«قصرهای یَخین»می ساختند!
نه از «سنگ های سترگ»، که از «قطعه یخ های بزرگ».
قصرهایی که با تابش «خورشیدِ فروزان» و «آفتابِ سوزان» ذوب می شد.
...و چه «مُتناظِر» دیدم این «مَناظِر» را
با برخی از «پرداخته های غافلانه» و «برساخته های جاهلانه» !
«هر چه نپاید،دلبستگی را نشاید.»
بر پایه این «پندِ کارساز» از «ورجاوندِ شیراز»،
نه «قصرِ قیصر» جاودانه می مانَد،نه «فصلِ فیصل»!
دل،«جاهی والا» دارد و «جایگاهی بالا».
دل،«خانه خدا» است و «آشیانه هُدا».
دریغ است که این «ودیعه الهی» و «بدیعه آگاهی»،
برای برساخته ای «فانی»،«قربانی» شود!
باید دل را با «ولای خالصانه» به «خدای جاودانه»داد.
خدایی که نه «گسست» دارد و نه «شکست».
برای دل تنها «مایه بستگی» و «سرمایه وابستگی»
«وجودِ ذوالجلال» است و «معبودِ لایزال»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
هُدا: راستی، رستگاری ،راهنمایی، راه راست
مُتناظر: نظیر یکدیگر،همانند
پرداختن: جلادادن و آراستن،ساختن،مرتب کردن،انجام دادن
فیصل: حاکم،قاضی
ودیعه: سپرده شده، مالی که به امانت نزد کسی گذارند
بدیعه: تازه،نو،شگفت
ولا: محبت، دوستی، قرابت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
