«جمعی بسوزیم» و «شمعی برافروزیم»!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 973)
«جمعی بسوزیم» و «شمعی برافروزیم»!
من تندیسی را دیدم «تراشیده از سنگ» و «ایستاده بر فرازِ اورنگ»؛
او سال ها بود که «گران می زیست» و افق های دور را «نگران می نگریست».
او پاسدارِ «پیامِ پیشینیانِ پاک» بود و «کلامِ زمینیانِ خفته در خاک».
انسان ها آفریده می شوند برای «زندگی جاودانه» و «ارزندگی بی کرانه».
«قاموسِ زندگی» و «اقیانوسِ ارزندگی»،
نه «کناره ای مسدود» دارد و نه «کرانه ای محدود».
مرگ،«زیستی نوین» است،نه «نیستی بنیادین».
انسان به اندازه ای که برای جامعه «مفید» باشد،«جاوید» می ماند.
انسان برای جاودانگی نه به «تندیس» نیاز دارد و نه به «تدلیس»!
تندیس،در «دیده ها» جای می گیرد،نه در «دل ها»!
آن که «دل ها را تسخیر» و «جان ها را تاثیر»می بخشد،
«قِدّیس» است،نه «تندیس».
بیاییم با «گفتارِ به گزین » و «رفتارِ خیرآفرین»،
«جمعی بسوزیم»، برای بشریت «شمعی برافروزیم»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
تندیس: تن مانند، پیکره، مجسمه، کالبد، تمثال
اورنگ: سریر ،تخت
قاموس: دریا، میانه دریا، دریای عظیم
تدلیس: پنهان کردن و پوشاندن عیب،عیب خود را پنهان کردن،فریب دادن،عوام فریبی
قِدّیس: پاک و منزّه،بسیار پارسا و مومن
به گزین: به گزیننده،هر چیز بسیار نیکو و برگزیده،نیکوترین برگزیده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
