«درکِ درد» و «ترکِ نبرد»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1054)
«درکِ درد» و «ترکِ نبرد»؟!
من «خورشیدِ جهانتاب» را در «تولیدِ آفتاب»
«بسی فعّال» و «بسیار لایزال» دیدم
که با «سَنیّه پُرمهر» از «سینه سپهر»
حتی به درون «تنگه ای تاریک» و «بِرکِه ای باریک» نیز
«روزانه سر می کشد» و «بر آن ویرانه نور می تابد».
نمی توان «شید ماند» و خود را «خورشید خواند»،
ولی ظُلم و ظُلمت را «بی بهانه برتابید» و بر آن «عاشقانه نتابید»!
خورشید نمی تواند «نار نسوزد» و «نور نیفروزد»!
بنابراین آنان که «درد را درک» و «نبرد را ترک» می کنند،
«نشیدی مغشوش» اند و «خورشیدی خاموش» !
آن که «قنوت را می داند»،«سکوت را نمی تواند»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
سَنیَّه: بلند،بلندمرتبه،جایگاه بلند
بِرکه: حوض آب،استخر کوچک،تالاب
شید: نور،روشنایی،آفتاب
برتابیدن: تاب آوردن،تحمل کردن
تابیدن: درخشیدن ،تافتن،پرتوافکندن
نشید: سرود و آواز
مغشوش: غش دار،آمیخته شده،غیرخالص،ناسره
قنوت: فروتنی برای خدا
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
