«آرایه نور» و «پیرایه شعور»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1070)
«آرایه نور» و «پیرایه شعور»
شناختِ «جهل» بسیار «سهل» است،
ولی آن گاه که «خودکامگانِ شریر» و «خداوندانِ زور و زر و تزویر»،
جهل را با «نیرنگِ سیاست» به «رنگِ قداست» می آلایند،
جهل ،«لباسِ آیین می پوشد» و با «داسِ دین می خروشد» .
در این جا«دانایی جزایی سنگین» در بَردارد و «نادانی،حلوایی شیرین»!
ذهن های «علیل» از «تحلیل» درمی مانند
و «دانش ها،سَتَروَن» می شوند و «پژوهش ها،اَلکَن»!
«دیدن،جُرم» است و «اندیشیدن،جریمه» دارد!
جاهل،«تحمُّلِ اسارت را صواب» و «تذلُّلِ در برابرِ امارت را ثواب» می پندارد!
او «قصیده ذلّت» را «به قصدِ قُربت» می پذیرد
و «تازیانه حماقت» را «نشانه لیاقت» می انگارد.
«تنها علّامه دهر»،«حاکم خودکامه شهر» است.
دیگران نه «حقِّ فهمیدن» دارند و نه «رمقِ اندیشیدن».
یک نفر به جای همه هم «فکر» می کند و هم «ذکر»!
بیاییم در «پیکار با اوهام» در «نخستین گام»،
از «ساحتِ جهل» و «مساحتِ مَهل»،
«ننگِ سیاست» و «رنگِ قداست» را «بزداییم»
و انسانیت را با «آرایه نور» و «پیرایه شعور» «بیاراییم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------
آرایه: زیور و زینت
پیرایه :زیب،زینت،زیور،آرایش
سَتَروَن :نازا،عقیم
صواب: راست و درست،حق،شایسته،لایق،سزاوار،ضدّخطا
تذلُّل: خود را خوار و ذلیل نشان دادن،اظهار خواری و زبونی
امارت: امیرشدن،فرمانروایی
ثواب: مزد،پاداش،جزاء
رمق: باقی جان،نیمه جان
ذکر: یادکردن،بر زبان راندن،مطلبی را بر زبان آوردن
مَهل: آهسته کارکردن،نرمی و آهستگی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
