بستنِ «چشمه نور» با «کرشمه کور»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1080)
بستنِ «چشمه نور» با «کرشمه کور»
خودکامه ای که هر گونه «سور» را «سانسور»
و «حُقوقِ مردُم» را با «عُقوقِ تهاجُم» پاسخ می دهد،
او «جاه را می طلبد» و «وجاهت را می شکند»!
ولی افرادی که «سور را تدلیس» و «سانسور را تقدیس» می کنند،
«فاقِد فهم» اند و «مقلِّدِ وَهم».
کسی که «سانسور را می ستاید»،در حقیقت از انسان، «شعور را می زداید».
آن که خود را «لایقِ دانستن» و «شایقِ توانستن» نمی داند،
برای خویش،«فهم را حرام» و «وَهم را مرام» می پندارد!
کسی که «زلالِ فهمیدن را می نوشد» و برای «کمال اندیشیدن می کوشد»،
«شایسته آیش» است و «بایسته ستایش».
ولی فردی که «فهمیدن را جُرم» و «اندیشیدن را گُرم» می انگارد،
«انسانیّتِ خود را انکار» و «به حیوانیّتِ خویش اقرار» می کند.
زیرا تنها «رازِ برتری» و «امتیاز سروَری» انسان بر حیوان،
«ژرف فهمیدن» و «شگرف اندیشیدن» است.
بستنِ «چشمه نور» با «کرشمه کور»،
«دامی پلید» و «اقدامی عَنید» است،
ولی «ستودنِ این کار» و «پالودنِ این انکار»،
«عملی پوسانه» و «اَمَلی چاپلوسانه» است.
مردمی که «دیروز از تزویر حقارت رَستند»،
«امروز زنجیر اسارت را می پرستند»!
در اینجا «دشوارترین کار» و در عین حال «ماندگارترین ابتکار»،
«تنویرِ افکار» و «تغییرِ رفتار» است!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------
کرشمه: ناز،غمزه،اشاره با چشم و ابرو
سور: مهمانی،بزم ،جشن، جشن عروسی
عُقوق: نافرمانی
وجاهت: زیبایی، عزت،وجیه شدن
تدلیس: عوام فریبی
تقدیس: به پاکی ستودن،پاک و منزه کردن
شایق: علاقه مند،راغب،مشتاق
مرام: مقصود ،آرمان،هدف،مراد
آیش: بارورشدن،میوه دادن
گُرم: اندوه، غم ،دلتنگی
عَنید: ستیزه کننده، ناسازگار، مخالف حق
پوسانه: چاپلوسی ،چرب زبانی برای فریب
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر