«صدای شنیدنی» و «خطای بخشیدنی»!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1081)
«صدای شنیدنی» و «خطای بخشیدنی»!
من نه تنها «افرادِ حَسود»،که حتّی «اشخاصِ عَنود» را
برای خود نه «ناقلِ حرام»،که «قابلِ احترام» دیدم.
زیرا آنان نه از «بیمِ جَلب»،که از «صمیمِ قَلب»،
بر این «انگار» و «پندار» هستند،
که من از آنان «بسی برتر» و «بسیار بهتر» هستم!!
برای هر انسان، «نفرت و نفرینِ حسدورز»،«بهترین اندرز» است.
زیرا اینان چون «مگس» و «کرکس»،
بر روی «باشه های عَفِنِ عیوب» و «لاشه های مُتعفِّنِ معیوب»می نشینند
و گویی از «غیب»،محلِّ «عیب» را به انسان «می نمایانند»
و او را برای «دفعِ درد» و «رفعِ نبرد» «یاری می رسانند».
بیاییم با هر گونه «اعتقاد»،«نقد و انتقاد» را بپذیریم،
گر چه با «شگردِ دشمن» و «گُفتاوَردِ اهریمن» باشد.
دُشمن گر چه «رَیب ها را از پُشت می افزاید»
و «عَیب ها را دُرُشت می نماید»،
ولی کسی که «پیشه صلاح» و «اندیشه اصلاح» دارد،
از دشمن نیز به جای «ترس»،«درس» می گیرد!
«دُشمن» اگر واقعاً «دُشِ من» هم باشد،
«صدای او شنیدنی» و «خطای او بخشیدنی» است!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
عَنود:ستیزه کار،ستیزنده
ناقل: نقل کننده، جابه جا کننده
حرام: ناروا،گناه،ضدّ حلال
باشه: قوش،پرنده ای شکاری و زردچشم و کوچک تر از باز
عَفِن: گندیده،بدبو
گُفتاوَرد: مناظره،گفتگو
رَیب: شک،گمان،تهمت
دُش: ضد،بد و زشت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
