رسالت معلم در تربیت نسل فردا
رسالت معلم در تربیت نسل فردا
قسمت چهارم
#شفیعی_مطهر
اهمیت تربیت در دوران جوانی
اجازه دهید برای تغییر ذائقه هم که شده بحثم را با تمثیلی شیرین از گنجینه نوشین ادب پارسی پی بگیرم .
روزی شیری ، گرگی و روباهی به شکار رفتند . آن ها گاوی و گوسفندی و خرگوشی شکار کردند . شیر از گرگ خواست که کار تقسیم را بر عهده گیرد . گرگ بر حسب بزرگی صید و صیّاد ، گاو را سهمیه شیر ، گوسفند را برای خود و خرگوش را سهم روباه تعیین کرد . شیر مغرور و دیکتاتور خشمگین شده ، به گرگ حمله کرد و او را درید و جسدش را در گوشه ای انداخت . آن گاه از روباه خواست تا لاشه ها را تقسیم کند . روباه ( که فهمیده بود توانایی حق گویی و اجرای عدالت را ندارد ، ریاکارانه و منافقانه) گفت :
گاو مخصوص ناهار سلطان ، گوسفند ویژه شام سلطان و خرگوش برای صبحانه سلطان باشد .
شیر مغرورانه پوزخندی زد و ضمن تحسین روباه از او پرسید :
این گونه تقسیم کردن را از که آموختی؟
روباه ضمن اشاره به جسد پاره پاره گرگ گفت : از او !!
نمی دانم عزیزان به یاد دارند چند سال پیش آقای کیارستمی فیلمی ساخته بودند به نام " مشق شب" . در این فیلم کودکان نسبت به رفتار پدر و مادر و سایر مسائل از جمله مشق و تکلیف شب اظهار نظر می کردند . زیرکی کودکان در پاسخ دادن مقبول نما و دیگرپسندانه بسیار مشهود بود . در صحنه ای از این فیلم از کودکی سوال شد :
آیا مشق شب را بیشتر دوست داری یا کارتون را ؟
کودک که احساس می کرد باید مصاحبه گر ( معلم یا بزرگسال) را خشنود سازد ، می کوشید پاسخی دهد که مورد پسند او باشد . (یعنی با ریا و تظاهر) گفت:
مشق شب را بیشتر دوست دارم !
و مصاحبه گر هم او را تشویق می کرد.( یعنی او را تحسین می کرد که آفرین ! خوب بلدی تظاهر کنی!) در واقع ریا و دروغ را به او یاد می دهیم و او را تشویق می کنیم که خودش نباشد ، بلکه مثل ما بیندیشد و خودش را مخفی کند .
از این رو محصول چنین تربیتی منجر بدان می شود که هنگامی که می خواهید لزوم اطاعت را به کودکان بقبولانید ، بی آن که متوجه باشید، به دلایلی که برای متقاعد ساختن آن ها می آورید ، زور ، چاپلوسی ، وعده و وعید را اضافه می کنید . در نتیجه کودکان وانمود می کنند که با دلایل شما متقاعد شده اند و به محض آن که شما متوجه اطاعت یا نافرمانی کودکان می شوید ، به خوبی می فهمند که فرمانبرداری برای آن ها مفید و سرکشی مضر است .
در اینجا سخنم را با بحثی کوتاه درباره ارزش و اهمیت تربیت در دوران جوانی به پایان می برم.
امام موسی کاظم(ع) در این باره می فرمایند:
“ مَن تعلم فی شبابه کان بمنزله الرسم فی الحجر ، و من تعلم و هو کبیر کان بمنزله الکتاب علی وجه الماء.”
(بحارالانوار، ج 1، ص 222)
امام
کاظم (ع) فرمود : کسی که در جوانی دانش بیاموزد، مانند نوشته ای بر سنگ
در ذهن او ثابت می ماند و کسی که در سن پیری چیزی را یاد بگیرد، دانش او
مانند نوشته روی آب بی ثبات است.
ادامه دارد....
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
