«لرزِ تباهی» و «مرزِ خودآگاهی»! 1249
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1249)
«لرزِ تباهی» و «مرزِ خودآگاهی»!
آنان که با «شنا»،«آشنا» هستند،
می دانند که آب،«شناگرِ ماهر» و «دلاورِ باهر» را
در «کامِ عمیق» و «دامِ غریق» فرونمی برد.
کسانی که «نا» ندارند و «شنا» نمی دانند،
«بیهوده» و «دُژآلوده» دست و پامی زنند
تا سرانجام بدون «زَرق»، «غرق» می شوند.
در زندگی، این «پندارهای واهی» است که «دارهای تباهی»را برپامی کند
و پیش از مرگ، بشر را در «دامِ اعدام» و در «کامِ اوهام» می افکند.
این پندارها،«دریایی ژرف» است و رهایی از آن«شنایی شگرف»را می طلبد.
در این «آبگیرِ موّاجِ جوشان» کسانی «اسیرِ امواجِ خروشان» می شوند،
که با «شنا، بیگانه» اند و با «یغما،یگانه»!
کسانی از این «لرزِ تباهی می رهند»،که به «مرزِ خودآگاهی می رسند».
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
باهر: روشن،ظاهر،آشکار،پیروز
نا: تاب و توان، رمق
دُژآلوده: خشمگین،تندخو،بداندیش
زَرق: نیرنگ و تزویر
یغما:چپاول،غارت،تاراج
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
