«ظرافتِ جود» و «ظرفیّتِ وجود»1338
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1338)
«ظرافتِ جود» و «ظرفیّتِ وجود»
هر انسان به هر اندازه که در وجودِ خویش «اسارت» و «حقارت» احساس کند،
دیگران را «شایستۀ نفرین» و «بایستۀ توهین» می پندارد،
تا «حقارتش را جبران» و «اسارتش را پنهان» کند.
انسانِ «حقیر» و «پای در قیر»
به جای «نام»،«دُشنام» را می فهمد
و به جای «کلام»،«لام» را!
ولی انسانِ «فهیم» و «کریم»،
«حُرمتِ هر حریم را پاس می دارد»
و «کرامتِ هر کریم را سپاس می گزارد».
انسانِ «باهنگ» و «بافرهنگ»
آن که «شخصیّتی نبیل» و «هویّتی اصیل» دارد،
از «دُشنام نمی لرزد» و «مُدام مهرمی ورزد».
«آستانۀ تحمّلش ،رفیع» و «پیمانۀ تامُّلش،وسیع» است.
بیاییم بر «ظرافتِ جود» و «ظرفیّتِ وجود»بیفزاییم
تا «سینه ای به پهنای صحرا» و «سکینه ای به دلارایی دریا» بیابیم.
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
ظرافت: زیرک شدن ،ماهر گردیدن ، زیرکی ،مهارت ،خوش زبانی ، نکته سنجی
جود: عطا،جوانمردی ،بخشش
لام: لاف و گزاف
هنگ : هوش ،وقار، وزن، شوکت، سنگینی(پهلوی)
نبیل: هوشیار و گرامی، نجیب ، شریف
سکینه: آرام ، آرامش ، وقار، آن چه که به دل آرامش و اطمینان بخشد.
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
