|
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1473)
«جُرعه های جسمانی» و «لُقمه های لُقمانی»!
دو گونه خوراک، حیات انسان را «می پاید» و بر درازای آن «می افزاید»:
«جُرعه های جسمانی» و «لُقمه های لُقمانی»!
آن ،«جسمِ خاکی» را می پرورد و این،«جانِ افلاکی» را!
انسان با آن «می بالد» و با این «می سگالد»!
«افزایش درازای زندگی» اگر به «زایش کیمیای ارزندگی» نینجامد،
«یک دَمَش به ز خُلود» و اصلاً «عَدَمَش به ز وُجود» !
«لُقمه های لُقمانی» باید «عُقده های عقلانی» را بگشاید
و «ریشه را به زلال حکمت» و «اندیشه را به کمال معرفت» برساند.
هر «هالی بَری» دارد و هر «نهالی ثمری».
نهال انسان که عمری از «بهترین اَفراس می نوشد» و «برترین لباس را می پوشد»،
با چه «شیوه ای»،چه «میوه ای» می دهد؟
انسان «تاج آگاهی بر سر» و «دیباج خلیفةُ الّهی در بر»دارد
بنابراین باید چون «مهر الهی » بر سینۀ «سپهر آگاهی» بدرخشد
و همگان را «از ثری تا ثُریّا»،«نور و نوا» بخشد!
هر انسانِ «خودآگاه» که تاج «خلیفةُ الله»را بر سر دارد
باید با «زبان روشنگر» و «قلم هنرور»،
«مناره ای از نور برافرازد» و «شراره ای از شعور برافروزد»
تا نه تنها «خانۀ خویش»،که «آشیانۀ هر دگراندیش» را
و همۀ «شهر خاموشان» و «دهر فراموشان» را روشن کند.
او باید چون «خورشیدِ پگاهی» همه جا «شیدِ آگاهی»بیفشاند؛
زیرا زکاتِ «انوارِ دانایی»،«انتشارِ روشنایی» است.
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
هال:قرار،آرامش،آرام،صبر و شکیبایی
بر: میوه،ثمر
اَفراس:چشمه،قنات،کاریز
دیباج:پارچه ابریشمی
ثَری تا ثُریّا: زمین تا آسمان
شید: نور،روشنایی،آفتاب
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
https://t.me/amotahar
| 