هر «نوباوۀ رزم آور» یک «کاوۀ آهنگر»!فرگرد1474
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1474)
هر «نوباوۀ رزم آور» یک «کاوۀ آهنگر»!
من «ضحّاک ماردوش» را دیدم با هزاران «هتّاک حلقه به گوش»!
این «مارهای غرور»،«حصارهای شعور» اند!
مطلوب اینان نه تنها «خوراک مغز جوانان»،که «اِدراک نغز مردمان» است.
اینان با «زبان تجاهُلِ داس» با «روانِ گُلِ یاس»سخن می گویند!
«داس، تیز» است و «یاس،مُشکبیز»!
آن می تواند «خون بریزد»،ولی این «مُشک می بیزد»!
در قانونِ این جا همه آزادند برای«چَرا»،ولی حق ندارند بگویند «چِرا»؟!
این جا «فرمان از سلطان» است و «بله قربان از مردمان»!
او «بانی» است و همه «قربانی»!
او «لب ها را می دوزد» و «طرب ها را می سوزد»!
مردم «فقیر»اند و «پای در قیر»!
نه «نالی برای نالیدن» دارند و نه «بالی برای بالیدن»!
دل بستن به برافراشتن یک «عَلَمِ قهرمانی» و «پرچم کاویانی»،
«کاری بیهوده» و «انتظاری ناستوده» است.
تنها «راه رهایی» و «پگاه شکوفایی» این است
که باید هر «نوباوۀ رزم آور» یک «کاوۀ آهنگر» باشد.
#شفیعی_مطهر
------------------------------
نوباوه: نورسیده،
هتّاک: پرده در،بدزبان
می بیزد: غربال می کند،(بیختن:غربال کردن)
نال:نی،نی باریک و سُست و میان تهی،لولۀ باریک
بالیدن: رشدکردن،نموکردن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر