هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1569)
«برگ» و «مرگ»
دنیا بسی «فراخ» است و راه زندگی پر از «سنگلاخ».
باید با «سعۀ صدر زیست» و «توسعۀ قدر را نگریست».
هیچ موجودی «جای ما را تنگ» و «پای ما را لنگ» نمی کند.
آن که بر «حسب عادت» برای «کسب سعادت»،
برای «دگراندیش،سایش» و برای «خویش،آسایش» می خواهد
هرگز نه «روی رستگاری» را می بیند و نه «داروی ماندگاری» را.
اینان برای هر «جنگل»،«انگل» اند و برای هر «زمین»،«مین»!
هر «وجود زنده»،یک «موجود ارزنده» است
و حق دارد با «ارزندگی»،«زندگی» کند.
برای هیچ «برگ» نیز نباید «آرزوی مرگ» کرد.
اگر ما بخواهیم کسانی را «به خاک سیاه بنشانیم»
و برایشان «مغاک تباه را برگزینیم»،
«سینۀ خویش» را جز با «کینۀ دگراندیش» نمی آلاییم!
«نفرت مَدید» چون «تُندی اسید»،
بیش از «گزند دگراندیش»،«آوند خویش» را از بین می برد.
بیاییم در «بستر دل»،نه در «خاکستر و گِل»،
به جای «بذر نفرت و نفرین»،«جذر محبّت و آفرین» بکاریم.
#شفیعی_مطهر
----------------------------
قدر: سرنوشت ، تقدیر، توانایی ، قدرت
سایش: ساییدن،خراش،سودن
مغاک: گودال ، جای گود و عمیق
جذر: بُن،بیخ،ریشه
آوند: ظرف
کانال رسمی ندای مطهر
https://t.me/nedayemotahar
|