«حُرِّ حَری» و «دُرِّ دَری».فرگرد1621

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1621)

«حُرِّ حَری» و «دُرِّ دَری»

آن جا که شاعر می خواهد برای «شعر،صله بگیرد»،از «شعور فاصله می گیرد».

«شعر و شعور» چون «فکر و فکور» است.

شعر بدون شعور چون «نهال بی بر» است و «نخل بی سر».

آن که هنر را «ابزار» کند،«زار» می شود

و در نزد خردمندان «خوار» و «خاکسار» می گردد.

هیچ «حُرِّ حَری» این «دُرِّ دَری» را

به پای «خوکان پست» و «مفلوکان سرمست» نمی ریزد.

چه زیبا سرود آن «پیشرو شایگانی»،«ناصرخسرو قبادیانی»:

من آنم که در پای خوکان نریزم

مراین قیمتی دُرِّ لفظ دَری را

#شفیعی_مطهر

 ------------------------------------- 

حُر: آزاده،آزادمرد

حَری: سزاوار،شایسته،لایق 

دَری: منسوب به در یا دربار،زبان فارسی که پس از زبان پهلوی با تغییراتی به صورت زبان فارسی کنونی درآمده

صله:انعام، بخشش، پاداش، جایزه، خلعت

کانال رسمی ندای مطهر

https://t.me/nedayemotahar