«تباهی شر» در «خودخواهی بشر».فرگرد1645
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1645)
«تباهی شر» در «خودخواهی بشر»
«ریشۀ تباهی شر» در «اندیشۀ خودخواهی بشر» است.
انسان،خویش را «بهوش» و حیوانات آزاد را «وحوش» می نامد
و حیواناتِ «بستۀ اسیرِ بشر» را «شایستۀ زنجیر و تَشَر» می داند.
او حیوانی را اهلی می داند که برای «تکّه ای استخوان» و «علوفه ای رایگان»،
«تن به حقارت» می دهد و «سر به اسارت».
«ذلیلانه خار می خورد» و «با تازیانه بار می بَرَد»!
ولی حیوانی که نه «گردن به گاری» می دهد و نه «تن به بیگاری»،
آن را از «رستۀ وحوش» و «دستۀ چموش» می نامد.
چنین حیوانی برای خوردن «زبالۀ جالیز» و «نوالۀ ناچیز»
نه «اسیر افسار» می شود و نه «حصیر حصار»!
او گاهی ناگزیر «صید صَیّاد» می شود،ولی «قید انقیاد» را نمی پذیرد.
آیا انسان، حیوانِ «اسیرِ قلّاده» را بر «امیرِ آزاده» ترجیح نمی دهد؟!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
حصیر: بوریا،تنگنا، زندان، محبس
جالیز: کشتزار خربزه ، هندوانه و خیار و مانند آن
کانال رسمی ندای مطهر
https://t.me/nedayemotahar
