«تنها» در میان «تن ها»!(فرگرد 1696)

هر پگاه نو با یک نگاه نو 

«تنها» در میان «تن ها»!(فرگرد 1696)

«پای افزار» نباید «پای آزار» باشد.

کفش با یک شماره «کم یا بیش»،پای را «ریش» می کند.

ولی «یار»،«پای افزار» نیست،

که با کمی «تُندی رفتار» یا «کُندی گُفتار»،

او را با کفش «بسنجیم» و از او «برنجیم».

هر انسان را «دربست» همان گونه که «هست»،

اگر حدّ اقلِّ ویژگی های «لیاقت» و «رفاقت» را دارد،

با هر «رنگ پوست» به عنوان «دوست» باید پذیرفت.

اگر «ایده آل بیندیشیم» از «استیصال می پریشیم»

و  در میان همۀ «تن ها»،«تنها» می مانیم!

#شفیعی_مطهر

------------------------ 

پای افزار: کفش،پاپوش

استیصال: درماندگی،برانداختن،بیچارگی

 کانال رسمی ندای مطهر

https://t.me/nedayemotahar