«دیو تعصُّب» و «خدیو تصلُّب»(فرگرد1737)

هر پگاه نو با یک نگاه نو

«دیو تعصُّب» و «خدیو تصلُّب»(فرگرد1737)

☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃

انسان آن گاه «رویِشِ گُلِ اخلاق» و «زایش تحوُّلِ خلّاق» را 

در «نهاد خویش» و «مهاد کیش» می بیند، 

که در او «دیو تعصُّب بمیرد» و «خدیو تصلُّب زوال پذیرد» .

تعصُّب،«خرد را به بند» می کشد و «بخرد را به کمند». 

متعصّب،«زار از تحجُّر» است و «بیزار از تفکُّر».

او «سیر از فهم» است و «اسیر وهم»!

متعصّب ،«خالف را نمی شناسد»و از «مخالف می هراسد».

او «نگارش نقلی» را بدون «نگرش عقلی» باور می کند 

و «دروغ روایت» را بدون «فروغ درایت»!

بیاییم به «گلستان مغز، بازۀ شکوفایی» دهیم

و به «سخنان نغز، اجازۀ گویایی»!

شفیعی مطهر

 💖 ☀️ 💖 ☀️ 💖 ☀️ 💖💖 ☀️ 💖 ☀️ 💖 ☀️

خدیو: پادشاه

تصلُّب: سخت شدن سفت شدن

مهاد:  بستر، بساط ،گهواره، زمین پست

زار: ناتوان، عاجز،درمانده، رنجور،خوار

خالف: ابله،نادان،احمق

دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال رسمی ندای مطهر

https://t.me/nedayemotahar