«زیبانگری» و «زیبانگاری»(فرگرد1782)
سه شنبه, ۴ مرداد ۱۴۰۱، ۰۳:۵۰ ق.ظ
هر پگاه نو با یک نگاه نو
«زیبانگری» و «زیبانگاری»(فرگرد1782)
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃
کسی که به جای «چشمی زیبابین» ،«خشمی آتشین» دارد،
نه «داشته ها» را می بیند و نه «انباشته ها» را.
او «نعمت های الهی» را «نقمت های تباهی» می پندارد
و «فضیلت های خلّاقی» را «رذیلت های اخلاقی» می انگارد.
«درس فروتنی» را ناشی از «ترس اهریمنی» می داند
و «آموزه های انسانی» را شایستۀ «موزه های باستانی» می نگرد.
وی به جای «راستی ها»،«کاستی ها» را عمده می کند
و به جای«بودها»،«کمبودها» را.
«طوع گناه»،«نوع نگاه» را
به «تیرگی ها می آلاید» و با «خیرگی ها می فرساید».
بیاییم «جهان هستی» و «انسان اَلَستی» را
«زیبا بنگریم» تا بتوانیم همه را «زیبا بنگاریم»!
شفیعی مطهر
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃
نقمت: عذاب،عقوبت،رنج و سختی
طوع: فرمانبردار،اطاعت
اَلَستی: ازلی
