نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/10

نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/10

#شفیعی_مطهر
 
4 ـ عدالت اجتماعی

از لوازم تحقق عدالت اجتماعی، وجود احزاب مختلف و تحمل احزاب مخالف در سطح جامعه است. عدالت اجتماعی اقتضا می‌کندکه حقوق اشخاص؛ هرچند مخالف، مراعات شود و آن ها تحمل شوند. چنان‌که در زمان حکومت حضرت علی(ع) مخالفان از تمام حقوق و مزایای شهروندی برخوردار بودند و چنان آزادی بیان داشتند که آشکارا مخالفت‌های خود را اعلام می‌کردند. اگر اقتضای عدالت اجتماعی آن است که حقوق افراد و اشخاص حقیقی محترم شمرده شود، به طریق اولی حقوق اشخاص حقوقی نیز که از جمله آن ها نهادها و احزاب سیاسی است، باید اعطا و رعایت شود.

 مبانی کارکردی احزاب

حزب از موضوعات جدید است و موضوعات جدید در متون دینی با عنایت به این که مفاهیم دینی در جایگاهی فراتر از زمان و مکان قرار می‌گیرند، قابل بررسی هستند. بر این موضوع چنین استدلال می‌شود:

مقدمه اول: حزب وسیله‌ای کارآمد و مفید برای جامعه امروز است. با توجه به کارکردهای احزاب که اکثراً مثبت است، می‌توان گفت: در جامعه امروزی که با پیشرفت اطلاعات و ارتباطات همراه است، نقش مردم در سرنوشت خویش، بیش از پیش آشکار شده است و دموکراسی در تمام جهان رو به نهادینه شدن است و در این راستا احزاب از ابزارهای مهم دموکراسی در جامعه مدنی هستند و لذا حزب وسیله‌ای کارآمد و مفید برای جامعه امروز است.

مقدمه دوم: هر وسیله‌ای که در تکامل جامعه نقش مهمی داشته و در شرع ممنوع نباشد، مورد تایید اسلام است.

نتیجه: حزب به عنوان یک وسیله کارا و مفید، منع شرعی ندارد و مورد تایید اسلام است.

[عبدالقیوم سجادی؛ پیشین؛ ص 78 ](سپهر منصوری،عباس،پایگاه حوزه) 

@amotahar

دارونامه «فرازمین» و «فرازمان»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(206) 

دارونامه «فرازمین» و «فرازمان»

من دارونامه ای را دیدم« فرازمین»،

نگاشته حکیمی« فرازمان»  

که بیماران به جای عمل و اجرای « باید» ها و « نباید» های آن ،  

اقدام به حفظ مواد آن می کردند.  

بارها آن را با «خطوط زرین» بر «لوح های سیمین»« می نگاشتند»  

و بر سر «می گذاشتند» ؛  

و چون با این شیوه ها دردها را شفا نمی بخشید،

گروهی آن را « فروگذاشتند»  

و جمعی آن را فراعمل « انگاشتند» ......

و چنین شد که آورنده این نامه به ناله درآمد که :

«وقال الرسول یارب ان قومی اتخذوا هذا القرءان مهجورا» (فرقان/۳۰)
   
  محمد ـ فرستاده خدا، لب به شکایت مى گشاید و مى گوید:

پروردگارا، کافران و گنهکاران قوم من این قرآن را وانهادند.


#شفیعی_مطهر 

@amotahar

جان باختن و جانان را شناختن!

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(205)  

  جان باختن و جانان را شناختن!


من خدا را تنها معشوقی دیدم  

که عاشقانش به یکدیگر حسادت نمی ورزیدند.  

عاشقانی که به یکدیگر حسادت« می ورزند» ،به پشیزی« نمی ارزند»؛

زیرا «عاشق راستین» و« دلباخته دیرین» کسی است که

جان را برای« وصلت جانان» بخواهد،

نه جانان را برای« لذت جان»!

در عرصه عشق آن که « جانان را شناخت» ،«جان باخت»

و آن که «جان را نواخت»، «جانان را درباخت»!  

مولانا «عشق را چه زیبا سروده» و «عاشق را چه شیوا ستوده»:

آن کس که تو را شناخت جان را چه کند؟

فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه تو هر دو جهان را چه کند؟


#شفیعی_مطهر 

@amotahar

نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/8

   نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/8
 
#شفیعی_مطهر
 
مبانی حزب در فقه

1) امر به معروف و نهی از منکر (نظارت عمومی)

در سوره آل عمران، ایه 104 می‌فرماید: 

«و لتکن منکم امة‌ یدعون الی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون». 

در ایه 110 نیز آمده است: 

«‌کنتم خیر امة اخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنکر...»

این آیات مسلمانان را به اصلاح، نظارت بر نظام اجتماعی و برنامه‌های دولت، نظام اجتماعی و وحدت ملی دعوت می‌کنند و در پی آن‌اند که مسئله حاکمیت صالح، و توافق و خیراندیشی در جامعه اسلامی بسط یابد. 

و در این راستا، احزاب نهادهایی هستند که می‌توانند بر جریان و روند امور جامعه تأثیرگذار بوده، نظارتی نهادینه‌شده بر ارکان قدرت داشته باشند. روشن است که براساس فریضه امر به معروف و نهی از منکر، همه افراد نسبت به یکدیگر ولی و صاحب‌اختیار هستند و فریضه امر به معروف نباید منحصر در موضوعات جزیی و فردی شود؛ بلکه در مسائل کلان جامعه نیز می‌تواند راه پیدا کند. چنین چیزی بدون همبستگی افراد صالح و آگاه، یعنی حزب، امکان‌پذیر نیست. برای نظارت نهادینه‌شده بر ارکان قدرت باید نیروی مجهز و فعالی وجود داشته باشد تا در وقت خود، معروف را در جامعه محقق و از منکرات جلوگیری نماید. از آنجا که این امر، مقدمه امر به معروف است و مقدمه واجب، واجب است، تشکیل حزب برای این امر مهم ضروری به نظر می‌رسد.

[حسینعلی منتظری؛ ولایة الفقیه، صص 42 و 43]

امام خمینی(ره) طبق فتوایی، حصول نتیجه امر به معروف در جامعه را، نه به صورت فردی، بلکه به صورت جمعی و وجوب آن را کفایی می‌داند.

[ امام خمینی؛ تحریر الوسیله، (ج 1)؛ (تهران: نشر اسلامی، 1356 ش)؛ صص 435 و 436]

 علامه نایینی (ره) اصل نظارت بر قدرت و مراقبت ملت از آن و جواب‌گو بودن متصدیان امر را چنان مهم می‌شمارد که آن ها را به عنوان دلیل ترقی اسلام در صدر اسلام می‌داند. ایشان می‌گوید در صدر اسلام، سرعت سیر ترقی و نفوذ اسلام به سبب رعایت اصول فوق، محیر عقول عالم شد. ولی بعد از معاویه و تبدیل این اصول به ضّد آن ها، وضع دگرگون و حالت موقوفی برای اسلام پیدا شد.

[علامه محمدحسین نائینی؛ تنبیه الأمة و تنزیه الملّة؛ (قم: شرکت سهامی انتشار، 1380 ش)؛ ص 17]  
@amotahar

شکست ها و بن بست ها!

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(204)  

شکست ها و بن بست ها!


من در زندگی« کاری » شکست های «بسیاری» را دیدم.  

هر «شکستی» بیانگر« بن بستی» است!

«بن بست ها برای بازکردن» است

و «شکست ها برای از نوآغازکردن»!

 «درهای بسته را باید گشود»

و «راه های گسسته را باید پیمود»!

از« بن بست ها» باید « درس آموخت»

و از « شکست ها» باید « تجربه اندوخت» !

در پویش راه موفقیت آنچه نازیباست،

نه «افتادن مکرر»،

که « برنخاستن مستمر» است!


#شفیعی_مطهر 

@amotahar

«از بیرون بنالیم» یا «از درون ببالیم»؟!

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(203)

 

«از بیرون بنالیم» یا «از درون ببالیم»؟!

من «نویسایی نَوَند» و «اصلاحگری اندیشمند» را دیدم 

 
که« اصلاح نهال را از ریشه ها» ،  

و «اصلاح خصال را از اندیشه ها» آغاز می کرد،

 
نه از «شاخه های سرگردان» و « احساسات لرزان». 

بنابراین دریافتم که اصلاح هر «جماعت» از «تربیت» آغاز می شود.

باید همین امروز «فرد»ها را «شناخت»

تا «فردا» را «ساخت».

«تربیت» از «ناتوانی ذلیل»،«انسانی نبیل» می سازد

و از «وجودی حقیر»،«موجودی دلیر»!

انسان هزار«حنجره آواز» دارد و هزار«پنجره پرواز»؛

اما «انسان حقیر» محبوس در «قفس تحقیر»

 حنجره اش «خسته» و پنجره اش«شکسته» است!

نه«پَرِ پَرواز» دارد و نه«حنجره آواز»!

برای رسیدن به توسعه نباید «از بیرون بنالیم» بلکه باید «از درون ببالیم»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------

نویسا :  نویسنده

نَوَند : تند و تیز،تیزفهم

نبیل: نجیب  و شریف،دانا و هوشیار

بالیدن : رشدکردن،بزرگ شدن،تناورگشتن

@amotahar

نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/6

 نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/6

 #شفیعی_مطهر

مبانی دینی تحزب

« ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون »

 (آل عمران ، ۱۰۴)

باید از شما مسلمانان برخی ، خلق را خیر و صلاح دعوت کنند و مردم را به نیکوکاری امر کرده ، از بدکاری نهی کنند و اینان که به حقیقت واسطه هدایت خلق هستند ، در دو عالم در کمال پیروزبختی و رستگاری خواهند بود .

« کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنکر و تومنون بالله » (آل عمران ، ۱۱۰)

شما (مسلمانان حقیقی) نیکوترین امتی هستید که ، برای آن قیام کردند ( که برای اصلاح بشر) مردم را به نیکوکاری وادار کنند و از بدکاری بازدارند و به خدا ایمان آورند .

  امر به معروف و نهی از منکر دو وظیفه همگانی و تکلیف عمومی است که ، به موجب آن همه افراد جامعه بنا بر اصل « نظارت عمومی » در برابر همه امور جامعه میئول هستند . در جامعه اسلامی هر فرد به تنهایی پاسخگوی همه رویدادها و مسائلی است که در جامعه او می گذرد . ممکن است این سوال مطرح شود که ، در یک جامعه طاغوتی و در زمان یک حاکم خودکامه ، یک فرد چگونه می تواند او را از ستم باز دارد ؟ 

پاسخ این است که : آری ، یک فرد عادی نمی تواند در برابر یک حکومت خودکامه بایستد . بعضی از افراد قشری نگر، کوتاه بین و ساده اندیش در ارزیابی عمده منکرات جامعه به مواردی چون بدحجابی و موسیقی مبتذل بسنده می کنند ، در حالی که در جامعه منکری بزرگ تر از ظلم حاکم نیست . امر به معروف و نهی از منکر در موارد جزئی و انفرادی توسط هر فرد معمولی ، ممکن و عملی است ، اما جلوگیری از منکرات بزرگ حاکم بر جامعه از توان یک فرد خارج است . در چنین مواردی نیاز به تجمع ، تشکل ، انجمن ، گروه ، اتحادیه و تشکیلات احساس می شود . در آنجا افراد مسلمان به منظور انجام مطلوب این وظیفه شرعی ، اجتماعی و سیاسی باید گرد هم آیند و با تشکیل احزاب ، انجمن ها و گروه های مختلف سیاسی ، مذهبی ، فرهنگی ، اجتماعی و علمی و...مشترکا با منکرهای حاکم بر جامعه مبارزه کنند .

  در جهان امروز  «نهی » ازمنکر های بزرگ و مهم به صورت انفرادی ممکن و میسر نیست . ضرورت ایجاب می کند که افراد در قالب احزاب و انجمن ها متشکل شوند و به صور قانونی و با برنامه ریزی های علمی « معروف » ها را در جامعه نهادینه کنند و با « منکر» ها به مبارزه اصولی بپردازند .

 حضرت امام حسین (ع) در حالی برای اجرای رسالت « امر به معروف» و « نهی از منکر» علیه دستگاه خودکامگی یزید قیام کرد ، که در جامعه او هزاران «منکر» دیگر هم وجود داشت ، اما بر این باور بود که منکری بزرگ تر از حکومت خودکامه اموی نیست . 

 وجود احزاب در هر جامعه می تواند افکار و سلائق گوناگون و متفاوت را پوشش دهد. به دیگر سخن ، شهروندان می توانند با همفکران و هم مسلکان خود ، آرمان ها و نظریات مشترک خود را در قالب طرح ها و برنامه های اجرایی ، به وسیله رسانه های گروهی ارائه دهند . احزاب قانونی مخالف  دولت می توانند به صورت قانونمند و نظام دار ، موشکافانه  برنامه هاو شیوه های اجرایی دولت را با نظارت و نقد مسئولانه و دقیق خود پوشش دهند . هنگامی که همه افکار و نظریات و سلایق گوناگون و مختلف به صورت رسمی و قانونی در عرصه جامعه به طور شفاف مطرح شود ، دیگر هیچ اندیشه و تفکری به صورت زیر زمینی و مخفیانه بروز نمی کند و فعالیت های طرفداران و باور مندان آن به شکل حرکات مخرب و بحران زا ، حوادث تلخ نمی آفریند .

  در صورت عدم وجود احزاب ، بعضی از اندیشه ها فرصت عرضه صحیح و منطقی و قانونی نمی یابند . ناگزیر از راه های خطرناک و مخرب و مخفیانه به صورت شورش ، شایعه پراکنی ، شعارنویسی روی دیوارها و انتشار شب نامه ها ، طریقی و منفذی برای ابراز وجود ، جست وجو می کنند . استمرار این شیوه به گسل های  ژرف اجتماعی تبدیل شده و نهایتا زلزله های وحشتناک و تکان دهنده ای در عرصه اجتماع ایجاد می کنند .

ادامه دارد...

@amotahar

« کسب کمال» یا « ارضای آمال»؟!

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(201) 

 

« کسب کمال» یا « ارضای آمال»؟!

من بخیلی را دیدم 
که برای ثروت خود «حصار» بود 
و برای وارثان،« انباردار».  

او شبانه روز می دوید و مال را فقط « می اندوخت».

و تن و جان را در آتش حرص و طمع «می سوخت»!

من مشکل او را نه «بالینی»، که در «جهان بینی» دیدم!

او دنیا را نه «وسیله کسب کمال»، که «شیله منتهای آمال» می پنداشت

و همه توش و توان خود را به « گردآوری مال» 

و «ارضای آمال» «می گماشت»!

دنیا را باید با «نگرشی بهتر نگریست»

و با «بینشی برتر زیست»!

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------------

شیله: حیله،مکر،خدعه

بالینی: در اصطلاح پزشکی چگونگی و حال بیمار در مدت بستری بودن،مطالعه و بررسی عملی ناخوشی ها در بیمارستان

@amotahar

قش تحزب در جذب مشارکت عمومی/5

نقش تحزب در جذب مشارکت عمومی/5

#شفیعی_مطهر

مفهوم شناسی تحزب   /3

 تعدد احزاب و پدیده تقسیم قدرت در جامعه از جمله تبعات اعتقاد به اصل تفکیک قوا در جوامع دموکراتیک و پارلمانی است و لازم و ملزوم یکدیگرند؛ چرا که اگر به تاریخ پیدایش احزاب نظر بیفکنیم، همزمان با آیین های انتخاباتی و پارلمانی زاده شدند و توسعه یافتند و ماموریت آنان در عین حال سپردن معتمدان به یک نامزد انتخابات بود. همچنین در چارچوب مجالس مقننه نیز گسترش گروه های پارلمانی که نمایندگان یک گرایش واحد را به منظور اقدامی مشترک جمع می کرد، دیده می شد. این نزدیکی نمایندگان در سطح بالا طبعا منجر به این می شد که کمیته های انتخاباتی آنان در پایه، اقدام به اتفاق کنند. بدین سان نخستین احزاب سیاسی به وجود آمدند. بنابراین ظرافت ویژه ای میان نهاد انتخابات و وجود احزاب به چشم می خورد.

در جوامعی که تحزب معنا ندارد، هر چند که ظاهرا وحدت ملی را داریم و نخبگان با سرپوش نهادن بر تعدد و تنوع یا حتی تضاد و خواسته های مردمی سعی در به نمایش گذاشتن هر چه بیشتر این وحدت توهم انگیز دارند، مع الوصف به علت عدم تمایز میان خواست های اقشار و گروه ها و کانالیزه نشدن آن ها علاوه بر این که گفت وگو و ارتباط میان نخبگان و توده را با اشکال مواجه می سازد، فرآیند نهادسازی و نقش پذیری گروه های مختلف اجتماعی و سیاسی و... را مختل می سازد. لذا معمولا با جوامعی توده وار مواجه می شویم که «فرد» در آن احساس بی هویتی می کند.

مستحیل شدن فردیت در بطن یک توده بی شکل (و نه به شکل گروه ها و اجتماعات مشخص) این امر را به ذهن متبادر می سازد که هر کس باید به تنهایی گلیم خویش را از آب بیرون بکشد و هیچ تشکیلات و گروه سازماندهی شده ای نیست که از آن طریق بتوان اعمال نفوذ یا احیانا احقاق حق کرد. توالی این جریان لجام گسیختگی اجتماعی و مخدوش شدن اخلاقیات و اعتقادات فرد و جامعه است که به واسطه درگیر شدن مردم در مسائل جزئی و روزمرگی حاصل می شود.

در جوامع توتالیتر به منظور ایجاد هویت در افراد از ساز و کارهای ویژه ای سود برده می شود، به عنوان مثال استفاده از وسایل ارتباط جمعی و تبلیغات گسترده و یک جانبه و انتقال اخبار و اطلاعات جهت دار به منظور استحاله فردیت افراد در درون جمع (که تبعات ویژه روانی خود را داراست) از جمله ابزارهای لا زم برای توده وار نگه داشتن افراد جامعه به حساب می آید، تا از این طریق نخبگان حاکم بتوانند قدرت بلا معارض خود را حفظ کنند.

با توجه به کارکرد آموزشی احزاب که در ارتقای شعور سیاسی موثر بود، از یک سو در بالا بردن میزان مشارکت سیاسی مردمی (و نیز در از بین بردن پدیده بی تفاوتی اجتماعی و سیاسی که معمولا جنبش های توده ای و انفجارهای سیاسی از پیامدهای آن می باشد) حائز اهمیت است . از سوی دیگر افراد جامعه را در پروسه گذار از مفهوم سیاست زدگی که طی آن نخبگان توانایی بسیج و تجهیز نیروها را در راستای منافع و مصالح خود دارند، به مفهوم سیاسی شدن کمک می کند. بدین وسیله مردم به عنوان تصمیم گیرنده و عامل و نه به صورت ملعبه دست نخبگان در بطن نظام ایفای نقش می کنند.

احزاب به واسطه در دست داشتن برنامه و استراتژی های خاص خود در صدد رفع مسائل ملی و عمومی جامعه هستند. لذا به منظور بالا بردن توان پاسخگویی خود در برابر نیازهای مطروحه از جانب مردم، لا جرم از به کارگیری افراد لایق و کاردان و متخصص بدون در نظر گرفتن وابستگی های قومی، نژادی و ایدئولوژیک و... می باشند. این امر در بهسازی امور و دامن زدن به یک نظام شایسته سالاری و انتخاب افراد برحسب درجه شایستگی و تخصص نتیجه دیگری ندارد.

وجود احزاب در نهادینه شدن قدرت و کسب حقانیت لازم از طریق یک فراگرد دموکراتیک و پذیرش و رعایت قواعد بازی در درون نظام وهمکاری مسالمت آمیز و رقابتی نیروهای اجتماعی که احزاب نمایندگی آن ها را به عهده دارند، ضروری است. لذا پرهیز از خشونت های سیاسی و اجتماعی در سطح جامعه و انتقال آن ها در تضادها از سطح جامعه به نهادهای ویژه (نظیر پارلمان) مصالحه اجتماعی و ثبات سیاسی را به همراه دارد.

به واسطه این ثبات است که دیگر بخش ها و ساختارهای جامعه در طول زمان کارکردهایشان را اصلا ح می کنند و درنهایت توان پاسخگویی نظام را افزایش می دهند. به عبارت دیگر ایجاد ثبات در فرایند نوسازی جوامع مستلزم نهادسازی است و در مجموع بدین خاطر است که هر نظام سیاسی ناگزیر از ایجاد نهادها و ساختارهای لازم است تا بتواند قدرت را تثبیت کند و پاسخگوی نیازها باشد.

آیت الله طالقانی بر این باور است که:

«هیچ حزب و جمعیتی هم حق ندارد برای خودش سهم بزرگ تری در نظر بگیرد و از این جهت حکومت را در انحصار خود بگیرد.»

(از آزادی تا شهادت، ص ۶۷)

«ما هیچ وقت در اسلام نمی توانیم تحمل کنیم که استبداد جایش را به یک حزب و یا استبداد دیگری بدهد.(همان،ص ۷۸)

تأسیس تشکل ها می تواند جامعه را درمسیر اهداف خود راهنمایی کند.  

 «سیمورمارتین لیپست» نظریه ثبات دموکراتیک خویش را در کتاب «انسان سیاسی» عرضه داشت. وی برای استقرار دموکراسی سه شرط لا زم و اساسی را متذکر می گردد.

الف) مجموعه ای از ارزش ها که نهادهایی از قبیل انتخابات، احزاب سیاسی، آزادی مطبوعات و آزادی فکر را به رسمیت بشناسد.

ب) فرد یا افرادی که به صورت رسمی قدرت سیاسی را در اختیار داشته باشند.

ج) فرد یا افرادی که به صورت رسمی و علنی در تلاش برای کسب قدرت می باشند. 

وجود احزاب به خاطر فراهم سازی زمینه های لازم جهت نیل به یک نظام شایسته سالاری و نیز به عنوان نیرویی است در جامعه که از مکانیسم کنترل و توازن در میان دیگر ساختارها و نهادهای جامعه برخوردار است و در جلوگیری از هرگونه انحراف و فساد تلاش می کند. همچنین احزاب نیرومند مکانیسم های نهادی، دفاعی و پوششی نظام سیاسی را در برابر نفوذ بیگانگان فراهم می آورند.

در نظام های سنتی از فعالیت احزاب جلوگیری می شود؛ اما در بیشتر موارد نخبگان سنتی می کوشند گروه بندی هایی میان نخبگان ایجاد کنند و به آن ها اجازه دهند تا در چارچوب پارلمان و در صورت عدم وجود پارلمان در داخل دستگاه اداری با یکدیگر به رقابت بپردازند.

«تاریخ تحزّب ایران در سدۀ گذشته بیانگر بیماری مزمن و ناکارآمدی احزاب در قبل و بعد از انقلاب اسلامی بوده است و متأسفانه احزاب در این دوره نتوانستند قابلیت و توانایی‌های خود و کارویژه‌های مطلوب «حزب» را نشان دهند، اهداف تأسیس این پدیدۀ سیاسی را محقق سازند و خود به عنوان مولود حرکت‌های سیاسی، به جریان‌های سیاسی کارآمد، پویا و بادوام منجر گردند. حتی انقلاب اسلامی نیز، که با وقوع خود، تحول عظیمی در بینش سیاسی مردم و نخبگان ایجاد کرد و به مشارکت‌های سیاسی گستردۀ عموم انجامید، هنوز نتوانسته است با آفات موجود در حوزۀ عملکردی این پدیدۀ سیاسی مقابلۀ کامل نماید و کشور همچنان با بیماری‌های به‌جامانده از گذشته احزاب مواجه است. ضروری است علل این ناکارآمدی شناسایی و درمان آن آغاز شود و از سوی دیگر مردم و دولتمردان صبر و تحمل لازم را برای طی دوران نقاهت احزاب داشته باشند و احزاب و نخبگان نیز با آسیب‌شناسی لازم و ایجاد زمینه‌های «خودانتقادی» به تسریع گذران این دوران کمک نمایند.

البته تمامی علل ناکارآمدی احزاب ایرانی داخلی نیست، بلکه حزب و تحزّب، در کلیه نظام‌ها و عرصه‌های سیاسی خارجی و به‌ویژه در جهان سوم، بسیار آسیب‌پذیر است و بعضی از مشکلات اساسی آن ها، مانند طبع الیگارشیک، سازمان‌محوری، امکان دولت ساخته شدن و... ریشۀ جهانی دارد. متأسفانه احزاب در جهان سوم، به‌دلیل ضعف جامعۀ مدنی و مشکلات اقتصادی و فرهنگی، با ناکارآمدی‌های فراوان مواجه‌اند؛ بنابراین باید گفت که پدیدۀ حزب و تحزّب، برای حفظ کارآمدی و انجام دادن بهینۀ کارویژه‌های خود، دائماً به مراقبت و بهینه‌سازی نیاز دارد و باید اندیمشندان و نخبگان حزبی و غیر حزبی و اعضا این کار را به طور دائم انجام دهند.

متأسفانه دولت‌های بعد از انقلاب نیز، در تعامل با احزاب، رویکردی افراطی یا تفریطی داشته‌اند . اقبال افراطی یا ادبار تفریطی به احزاب از سوی دولتمردان جوابگو و منتج به کارآمدی آن ها نیست . این تشکل‌ها می‌توانند نمایندۀ نهادهای مدنی و مردمی باشند و در کشور ما باید دورۀ تکامل و بلوغ طبیعی خود را طی کنند، ازهمین‌رو باید برای کارآمدی پدیدۀ تحزب بیشتر مساعدت کرد و فقط در این صورت است که با تمهید سایر ملزومات، احزاب و در نتیجه جریان‌های سیاسی سالم و کارآمد توان ظهور، شکوفایی و فعالیت در عرصۀ کشور را خواهند یافت.»

(دکتر اخوان کاظمی،بهرام، اینترنت)

ادامه دارد...  

@amotahar

«روند آزمون» یا «ترفند افسون»؟!

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(200)

«روند آزمون» یا «ترفند افسون»؟!


من «گاه و بیگاه» و در عمر« کوتاه» اشتباهات زیادی را دیدم.  

چون نمی توانستم پیامدهایش را«جبران » و دردهایش را «درمان» کنم ،   

نام آن ها را «تجربه» نهادم.  

زندگی بشر مجموعه ای از «آروین » و « تبیین» است!

گاه انسان در «روند آزمون» به «ترفند افسون» گرفتار می شود!

مشکل بشر خطاکردن نیست،

بل که مشکل اصلی درس نگرفتن از «آروین»

و عبرت نگرفتن از« پیامدهای واپسین» است!

خطا و اشتباه نه در «بافتار » و «ساختار»،

که در «تکرار» است

که زندگی را« ویران»

و دنیا را « پریشان» می کند!

 

#شفیعی_مطهر

—----------------------------------

آروین: آزمایش،امتحان،تجربه

تبیین : بیان کردن،آشکارساختن،توضیح و تفسیر

ترفند: مکر،حیله،تزویر،دروغ،سخن بیهوده

افسون: حیله،تزویر،مکر،نیرنگ،دمدمه جادوگران

بافتار: مجموعه سلول هایی که شکل و ساختمان یکسان دارند و کار مشترکی انجام می دهند.

@amotahar