هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1570)
«درس آگاهی» یا «ترس از گمراهی»؟!
آنان که از «ترس گمراهی» از هر «درس آگاهی» می گریزند،
در حقیقت با هر «شعلۀ تاب» از «مشعلۀ آفتاب» می ستیزند.
اینان «فریب وهم» را بر «نصیب فهم» برتری می دهند.
و «چشم های شعور» را به روی «چشمه های نور» می بندند.
خداوند بزرگ ترین موهبت خود یعنی «خرد» را برای شناخت «نیک و بد»
به هر انسان «فکور» و «باشعور» بخشیده است.
بنابراین هر انسان که «خویش نیندیشد»، از هر «کیش می پریشد».
انسانی که هر گونه «درک» را «ترک» می کند،
خود را «خوار» و فهم دیگران را «نُشخوار» می کند.
او «مقام انسانیّت» را تا «کُنام حیوانیّت» فرومی کاهد
و نه «قُربت الهی»،که «کُربت تباهی» را می خواهد!
آن که نه «فکورانه»،که «کورکورانه» از فهم دیگران پیروی می کند،
در حقیقت «سار افسار» و «هار مهار»دیگران را بر گردن خویش افکنده است.
بیاییم «خویش بیندیشیم» تا از هر «تشویش نپریشیم»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------
شعله: زبانه،زبانۀ آتش
تاب: فروغ،روشنی،گرمی
مشعله: چراغدان،قندیل،مشعل
نصیب: بهره،حظ،بخت و اقبال
کُنام: جایگاه حیوانات چرنده و درنده
کُربت: حُزن،مشقّت،اندوه
سار: رنج،آزار،محنت،درد،غُصّه
هار: گردن بند
کانال رسمی ندای مطهر
https://t.me/nedayemotahar
