سقوط بالنده!
دوشنبه, ۳۱ فروردين ۱۳۹۴، ۰۶:۴۰ ق.ظ
سقوط بالنده!
من سقوط قطره باران و دانه برف رقصان را نه پایان پایایی که آغاز پویایی و شکوفایی دیدم؛
زیرا برف و باران با سقوط خود،زمین را طراوت می بخشند و زمان را لطافت ؛
بنابراین دانستم که برای انسان با اراده هر سقوطی می تواند آغاز صعودی بی اندازه و مقصودی تازه باشد.
(شفیعی مطهر)
