وب‌نگاشته‌های شفیعی‌مطهر

بخشی از آثار،مقالات،سروده‌ها و تالیفات شفیعی‌مطهر

وب‌نگاشته‌های شفیعی‌مطهر

بخشی از آثار،مقالات،سروده‌ها و تالیفات شفیعی‌مطهر

انتشار مقالات،سروده‌ها و معرفی آثار و تالیفات سیدعلیرضاشفیعی‌مطهر

بایگانی

۲۶ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۸ ثبت شده است

هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1257


«پینۀ پیشانی»، پررنگ ترین «نشانی»!


آن جا که رسانه ها در «حصارِ انحصار» و در «اختیارِ شهریار» است،

این قطعاً نشانۀ «حکومتِ یوغ» و «حاکمیّتِ دروغ» است.  

در شهری که «قدّیس»،«تقدیس» 

و «پُلیس»،همدستِ «ابلیس»می شود،

به جای «مست»،«پاکدست» را می گیرند

و به جای «داورِ دُزد»،«کارگرِ روزمزد» را!

در شهری که «سیمای سیاست» و «ریای ریاست»، 

نه «رنگی از دین» دارد و نه «فرهنگی از آیین»،

در آن جا «دین، سیاسی» می شود و «آیین،سَیّاسی»!

در دیاری که مردم «فقیرند» و «پای در قیرند»،

 شهریاران به جای «دغدغۀ فقرزُدایی»،در «وسوسۀ کشورگشایی» اند،

این مسئولان، «تیشۀ تشویش» به «ریشۀ خویش» می زنند!

در جامعه ای که «پینۀ پیشانی» پررنگ ترین «نشانی»، 

برای «ثَباتِ دینداری» و «اِثباتِ درستکاری» است،

در این جا «ریا،روایت» می کند و «رُویا،ریاست»!

بیاییم «نمادهای حماقت» را به وسیلۀ «نمودهای صداقت» بزداییم

و «فریادِ عقلانیّت» را بر بلندای «چکادِ انسانیّت» سردهیم!


#شفیعی_مطهر

------------------------------------- 

سَیّاس: سیاستمدار،(سَیّاسی: حیله گری،سیاست بازی)

نمود: نما،نشانه،رونق

چکاد: قلّۀ کوه


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۶:۵۵
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1256


  «روزِ گُجسته» یا «بهروزِ خُجسته»؟!


یک روزِ «سیزدهُمِ دیگر» با صد «توهُّم از دیو و دلبر» گذشت.

این روز در «متن» و «بطنِ» خویش

نه «گون» دارد و نه «شُگون»! 

هیچ «روزی»،«سوزی» در برندارد

و هیچ «شبی»،«تبی»!

این ما هستیم که به «روز»،«فروز» می بخشیم

و به «شب»،«کوکب»!

این ما هستیم که از «هامون»،«همایون» می سازیم

و از «روزِ گُجسته»،«بهروزِ خُجسته»!

بیاییم از هر «روز» یک «نوروز» بسازیم

و هر «پگاه نو» را با «نگاه نو» بیاغازیم! 

بهار نه تنها یک «فصل»،که یک «اصل» است.

 اصلِ بهار ،«بهارِ دِل» است،نه «بهارِ گِل». 

آن ،«گِل» را طراوت می بخشد و این «دِل»را. 

آن ،عمری به کوتاهی «جوانه» دارد و این «عمری جاودانه». 

آن،«نسیمی زودگذر» دارد و این «شمیمی مُستمَر». 

آن به «خزانی برگریز» می انجامد و این به «جنانی مُشکبیز». 

آن فقط با «نوروز» آغاز می شود، ولی این«هر روز». 

تا «دل ها را بهاری»نکنیم ،نمی توانیم «گِل ها را معماری» کنیم. 

بیاییم از بهار، «فصلی جاودانه» و «اصلی عاشقانه» بسازیم! 


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

گُجسته: خبیث، پلید و ناپاک، مقابل خجسته

گون: گونه،رنگ،لون،نوع

فروز: فروغ، روشنی،روشنایی

شُگون: فال نیک،میمنت و خجستگی،تفال خیر 

هامون: دشت، زمین هموار


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۵:۰۰
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1255

 

«آثارِ خواندنی» و «ایثارِ ماندنی»

 

انسان، در «امدادی رسا» می تواند چون «مدادی نویسا»باشد . 

مداد «واژه های مفید را می نویسد»؛

آن گونه که گویی «رشته های مروارید را می ریسد»!

ولی در «امتدادِ مداد» دستی است که در نوشتن «مداد را امداد» می کند.

انسان نیز «مدادی است که می نگارد» و دست فراتر،«خدایی است که می نگرد».

برای «نگارشِ بهتر» و عرضۀ «گزارشِ برتر»،

گاه باید مداد را «خراشید» و سر آن را «تراشید».

هر«خراش،رنج» دارد و هر «تراش،شکنج»،

اما تحمّل این رنج بر «زیبایی نگاره» و «فریبایی گزاره» می افزاید.

مداد گاه «خطِّ خطا می پوید» و انسان نیز گاه سخنی از «روی ریا می گوید»!

«سودنِ خطِّ خطا» و «زدودنِ روی ریا»،

«کاری خردمندانه» و «ابتکاری عالمانه» است.

بنابراین برای «مدادِ نویسا» و «انسانِ گویا»،

همواره پاک کنی باید تا با آن «خطا را بزداید» و «ریا را بپیراید».

«اصرار بر گناه» و «تکرارِ اشتباه»،

نه «گمانۀ طاقت»،که «نشانۀ حماقت» است!

در مداد و انسان این «مغز» است که هر «سخن نغز» را 

«عاقلانه برمی گزیند» و «کنجکاوانه می آفریند».

بنابراین آن چه که بیشتر به «تطهیر» و «تنویر» نیاز دارد،

«درون» است،نه «بیرون»!

مداد و انسان هر «واژه ای که می نگارند» و هر «تیراژه ای که می انگارند»،

باید برای بشریت «نمایۀ خیرآفرین»باشد ،نه «مایۀ نفرت و نفرین»!

بیاییم با «مدادِ وجود» جز «داد و جود» «ننگاریم»

و برای نسل های پس از این «آثاری خواندنی» و «ایثاری ماندنی» «باقی گذاریم»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

ریسیدن:  رشتن،تابیدن،تاب دادن رشته و نخ

 سود: ساییدن،زدودن،پاک کردن

تیراژه: رنگین کمان

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۸:۳۳
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1254


«اَمَلِ واهی» یا «عمل با آگاهی» ؟!

🌸🌸🌸🍀

چه بسیارند آنان که «قرآن را در سینه» و «فرقان را در این خزینه» انباشته اند.

اینان «الفاظی» را با «لفّاظی» ،

بدون «تفهُّم» ،«ترنُّم» می کنند.

آیا «آیه های رحمانی» و «مایه های وحیانی»،

از ما «خوانش» بدونِ «دانش» می خواهند

یا «گُفتار» متبلور در «رفتار»؟!  

«ظاهرِ مذهبی» و «ظواهرِ مکتبی»، 

اگر بر «رفتارِ ریایی» و «گفتارِ رُویایی» بیفزاید،

از «مراتبِ خلاص» و «مواهبِ اِخلاص» می کاهد!

آیا «گشودن گردن از یوغ» و «پالودن سخن از دروغ»،

بهتر است یا «یک ماه اعتکاف» با «صد لاف و گزاف»؟!

آیا پیامبر برای «تکمیلِ مکارمِ اخلاق*» و «تحصیلِ مُداومِ خلّاق» مبعوث شد

یا برای «گفتارهای پُرشور» و «شعارهای خالی از شعور»؟

یک «سلمانِ رفتاری» به از صد «مسلمان گفتاری»! 

«تعبُّدِ روزانه» و «تهجُّدِ شبانه» ،

برای «سیرِ کمال» و «مسیرِ استکمال» خوب است،

ولی آیا این رفتار ذهنی می تواند «کافِ درجاتی» و «شکاف طبقاتی» را بپوشاند؟!

آن چه در جوامع اسلامی «تحوُّل می آفریند» و آن را به «تکامُل می رساند»،

نه تنها «اَمَلِ واهی»،که «عمل با آگاهی» است!  


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------------

*پیامبر اکرم(ص) : إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ
«به‌راستی که من مبعوث شدم تا شرافت‌های اخلاقی را کامل و تمام کنم و به مردم بیاموزم» .

اَمَل: امید، آرزو،آرمان

خزینه: گنجینه،چیز اندوخته شده،مال ذخیره 

تهجُّد: شب زنده داری،نماز شب

کاف: شکاف،چاک،رخنه،تراک

خَلاص: رهایی،رستن،خالص شدن،رستگاری،نجات

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۸:۳۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1253


«کلیدِ فهم» یا «تقلیدِ وَهم»؟


افرادِ «فریفته» و «خودشیفته»،

در گفتگو هر «معادله» را به «مجادله» می کشانند.

آنان «شیفتۀ کارِ بیش» و «فریفتۀ افکارِ خویش» اند.

هر «کارِ» دیگر را «انکار»

و «افکارِ» خود را «ابتکار» می پندارند.

گویی به جای «ساختارِ مغز» و «افکارِ نغز»،

«کوهی از انگاره» و «انبوهی از سنگپاره»در سر دارند.

در دشتِ ذهن به جای «کاشتنِ نهالِ اندیشه» 

به «انباشتنِ آمالِ بی ریشه» پرداخته

و برای خود «پنداری واهی» خالی از «خودآگاهی» برساخته اند.

شخصیّتِ خود را نه در «بدایتِ حال» که در «نهایتِ کمال» می پندارند.

بنابراین نه «جایی برای آموزش بهتر» دارند و نه «جایگاهی برای پژوهش برتر».

آنان از «شنیدن می گریزند» و از «اندیشیدن می پرهیزند».

بنابراین برای آنان،«کلیدِ فهم»، «تقلیدِ وهم» است.

اینان خود را «برحق» و فهمِ خود را «مطلق» می دانند.

لذا در برابر هر «استدلال»، «لال» اند

و در برابر هر «حال»، «محال».


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

 معادله : همچندی،برابرکردن،هم وزن کردن دو چیز

نغز: خوب ،نیکو ،لطیف، بدیع ،خوش آیند

انگاره: پندار،تصور،فکر و خیال،افسانه

بدایت: آغاز،اول هر چیزی،اول کار

محال: ناشدنی ،غیرممکن، سخن بی سر و ته و ناممکن

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۷:۴۷
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1252


«زایشِ آگاهی» و «افزایشِ دادخواهی»


اگر «زایشِ آگاهی» به «افزایشِ دادخواهی» نینجامد،

«کاری بیهوده» و «انکاری ناستوده» است. 

«مطالعۀ کتاب» باید «طلیعۀ آفتاب» باشد.

کتاب اگر «پیشه را پویایی» و «اندیشه را شکوفایی»نبخشد،  

در زندگی بشر نه «تحوُّلی می آفریند» و نه «تعادُلی برمی گزیند».

نهالِ «آموختنِ علم» و «اندوختنِ حلم» 

نیز اگر  بر سر و روی تشنگانِ «شیوۀ حکمت»،«میوۀ معرفت» نیفکنَد،

«هالی هدَر» و «نهالی بی ثمر» است.

همۀ انسان ها به میزانی که «فهیم اند» در کشیدن بارِ  مسئولیت «سهیم اند»!

«بارِ معرفت هرچه وزین تر»،«ابتکارِ مسئولیت، سنگین تر». 

بنابراین «فهمیدن» و «اندیشیدن» هزینه دارد.

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------------

هال: سراب


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۷:۰۳
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1251

 

«تا زِنده ایم»،«تازَنده ایم»!

 

آب چون از «ایستایی برهد» و به «پویایی برسد»،

«ریشه ها را به رویِش» و «اندیشه ها را به پویِش» فرا می خوانَد.

«گل را تبسُّم» و «بلبل را ترنُّم» می آموزد.

«باغ را صفا» می بخشد و «راغ را مصفّا» می کند.

«آتش را می میرانَد» و «عطش را فرومی نشانَد».

همیشه از «پاکی ها می گوید» و «ناپاکی ها را می شویَد».

«زلال آب» چون به «وصال آفتاب»برسد،

«آسمانی زیبا» و «رنگین کمانی فریبا» می سازد.

امّا همین آبِ «نوشین» و «روح آفرین»،

که از «خشتِ پژوین»،«بهشتِ برین» می سازد، 

اگر از «پویایی وامانَد» و در «ایستایی درمانَد»،

 در «کامِ مُرداب» به«گَنداب» تبدیل می شود.

بنابراین «پویایی»، رازِ «پایایی» است.

پس «تا زِنده ایم»،«تازَنده ایم»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

تازَنده: دونده، دواننده، تاخت و تازکننده

ترنُّم :آوازخواندن،زمزمه کردن به آواز خوش

راغ: صحرا ،دامن کوه، مرغزار،دامنه سبز کوه وصل به دشت

پژوین: چرکین، چرک آلود،پلید

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۷:۱۸
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1250


«روی رستگاری» و «پای پایداری»! 


«خودکامه،خودکامه» است،چه «عامّه و چه علّامه».

چه بر «کاخ» فرمان برانَد و چه بر «کوخ»! 

«استبداد»،نتیجه قرن ها حاکمیِتِ «بیداد» است.

استبداد، تبلور صدها سال «آفاتِ موهوم» و «رسوباتِ مسموم» است،

که در اذهانِ «شاه و گدا» و «ملیّ و مُلّا»،

«توهُّم آفریده» و «تداوُم گزیده» است.

تا این رسوباتِ «آلوده» از اذهان، «زدوده» نشود، 

همه در «قابِ خودکامه ایم»،گرچه در «نقابِ علّامه ایم»!

تا روحیّه ها «رویِ صلاح نجوید» و «راهِ اصلاح نپوید»،

نه «روی رستگاری می بینیم» و نه «پای پایداری برمی گزینیم»!


#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

مَلیّ: توانگر،توانا


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۵:۱۰
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1249


«لرزِ تباهی» و «مرزِ خودآگاهی»!


آنان که با «شنا»،«آشنا» هستند،

می دانند که آب،«شناگرِ ماهر» و «دلاورِ باهر» را 

در «کامِ عمیق» و «دامِ غریق» فرونمی برد.

کسانی که «نا» ندارند و «شنا» نمی دانند،

«بیهوده» و «دُژآلوده» دست و پامی زنند

تا سرانجام بدون «زَرق»، «غرق» می شوند.

در زندگی، این «پندارهای واهی» است که «دارهای تباهی»را برپامی کند 

و پیش از مرگ، بشر را در «دامِ اعدام» و در «کامِ اوهام» می افکند.

این پندارها،«دریایی ژرف» است و رهایی از آن«شنایی شگرف»را می طلبد.

در این «آبگیرِ موّاجِ جوشان» کسانی «اسیرِ امواجِ خروشان» می شوند،

که با «شنا، بیگانه» اند و با «یغما،یگانه»!

کسانی از این «لرزِ تباهی می رهند»،که به «مرزِ خودآگاهی می رسند».


#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

باهر: روشن،ظاهر،آشکار،پیروز

نا: تاب و توان، رمق 

دُژآلوده: خشمگین،تندخو،بداندیش

زَرق: نیرنگ و تزویر

یغما:چپاول،غارت،تاراج


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۷:۵۵
سید علیرضا شفیعی مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1248


«روی آزادی» با «خوی استبدادی»!


برای گذر از «جامعۀ کافته» به «توسعه یافته»،

و تغییرِ «مرامِ استبداد» به «نظامِ آزاد»،

با نشستن یک «دادخواه علّامه» به جای یک «شاه خودکامه»،

 «تغییری بُنیادین» و «تاثیری نمادین» ایجاد نمی شود.

حتّی جامعه ای متشکّل از «شهروندانِ باسواد» و «ورجاوندان فرجاد»

ممکن است قرن ها همچنان «درگیرِ بیداد» و «اسیرِ استبداد» باشند.

مردم سالاری نه یک «رنگ»،که یک «فرهنگ» است.

مردم سالاری نهالی است که امروز باید «کاشت» 

و میوه اش را صد سال دیگر «برداشت».

این نهال را نه در «بسترِ خاک» و «خاکسترِ خاشاک»،

که در «جانِ شهروندان» و «اذهانِ ورجاوندان» باید نشاند

و با «زلالِ سگال» و «لایزالِ استدلال» آن را آبیاری کرد.

در «نظامِ استبداد» هر «آدمی زاد»  

در هر عرصه ای که «می تواند» بر هر کسانی که «فرمان می رانَد»

 هر چند«عرصه ای محدود» با «افرادی معدود» باشد،

هر «فرودست» را «پست» می پندارد.

زیرا گر چه خود را دارایِ«روی آزادی می پندارد»،امّا «خوی استبدادی دارد»!


#شفیعی_مطهر

----------------------------------

کافته: شکافته، ترکیده، فروپاشیده

فرجاد: فاضل، دانشمند

سگال: فکر،اندیشه

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۸:۲۷
سید علیرضا شفیعی مطهر