«جسم خاکی»و«اسم افلاکی».فرگرد 1946
هر پگاه نو با یک نگاه نو
«جسم خاکی»و«اسم افلاکی».فرگرد 1946
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
یخ ،«بسی بَرد و لَخت» و «بسیار سرد و سخت»است.
ولی در برابر «لحظه‌ای آفتاب»،«لمحه‌ای تاب» ندارد.
نخست بر اثر «آفتاب،آب»می شود و سپس «خوار و بُخار».
اصالت یخ،«آب» است و سپس «مُرداب»؛
بنابراین نمی تواند «به سختی‌اش بنازد» و با «سردی‌اش بسازد».
انسان نیز از «خاک برمی‌آید» و سرانجام در «خاک می‌آساید».
پس به «چه می‌نازد؟» و بر «که می‌تازد؟»
امّا انسان «اسمی» دارد و «جسمی».
«جسمی خاکی» و «اسمی افلاکی»!
«کوکب اسم» می تواند بر «مرکب جسم» بنشیند
و به جای«سیری دَوّار»،«مسیری بسوی دلدار»را بپیماید
و عمری «بی‌پر،پریدن»را و «بی‌بال بالیدن»را تجربه کند.
«جسم را به خاک» سپارد و «اسم را به افلاک».
شفیعی‌مطهر
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
بَرد: سردی،گرما
لَخت: تکّه و پاره
لمحه: باشتاب نگریستن،چشم برهم زدن
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
